Το γράφημα ΣΟΚ! Η Ελλάδα στα επίπεδα της Αμερικής στη Μεγάλη Ύφεση του 1929

Στις 15 Μαρτίου 2013 δημοσιεύθηκε ένα άρθρο στους “New York Times” το οποίο προσπαθεί να κάνει σύγκριση των βασικών οικονομικών δεικτών της Ελλάδας τα τελευταία 5 έτη, με τη πορεία των αντίστοιχων δεικτών το 1929 στις ΗΠΑ, κατά τη διάρκεια της επονομαζόμενης: “Μεγάλης Ύφεσης” που κατέστρεψε τη Βιομηχανία της χώρας.
Το 1929 υπήρξε το ισχυρό κίνητρο, σύμφωνα  με το βιβλίο “Το Δόγμα του Σοκ”, το εφαλτήριο για τη δημιουργία μιας αμιγώς υπερκαταναλωτικής κοινωνίας στην Αμερική και μιας ελεύθερης αγοράς χωρίς ψήγματα κρατικού ελέγχου. Το τύπωμα χρήματος και αύξησης του κρατικού χρέους με ταυτόχρονη αθέτηση του Κανόνα του Χρυσού είχαν σαν άλλοθι τη Μεγάλη Ύφεση που υποσχέθηκαν να βάλουν τέλος στη τραγική κατάσταση που είχε περιέλθει τότε η οικονομία, μια οικονομία που χρειάστηκε να συμμετάσχει και σε έναν Παγκόσμιο Πόλεμο ώστε να αναθερμανθεί πλήρως.
Σίγουρα οι οικονομίες που γίνεται σύγκριση έχουν τεράστιες διαφορές για να βλέπουμε δυο διαγράμματα και να λέμε πως υπάρχουν ομοιότητες, με κυριότερες τη δυνατότητα της μιας να τυπώνει χρήμα ενώ η άλλη όχι, το μικρό χρέος της μίας το 1929 σε αντίθεση με την άλλη το 2007 και ο κατάλογος μακρύς.
Παρόλα αυτά ας ρίξουμε μια ματιά για να παρατηρήσουμε τη κατρακύλα της μίας οικονομίας που στο ίδιο ακριβώς μονοπάτι πατούμε και εμείς σήμερα. Αν θα έχουμε και εμείς τη δυναμική των ΗΠΑ όταν βγήκαν από τη κρίση, ή θα μας πνίξει το κοκτέιλ των αρνητικών αυτών συγκυριών θα το μάθουμε…σύντομα.




Από αριστερά προς τα δεξιά: Μηνιαίο ποσοστό ανεργίας, Ανά τετράμηνο ποσοστό ανεργίας

Από αριστερά προς τα δεξιά: ΑΕΠ, Ιδιωτική κατανάλωση, Κυβερνητική κατανάλωση, Επενδύσεις, Εξαγωγές, Εισαγωγές.

Κάποιοι θεωρούν πως ο τρόπος που είναι δομημένο το δυτικό οικονομικό σύστημα δημιουργεί τις κρίσεις του για να συντηρείται. Ίσως βλέποντας τα διαγράμματα αυτά ο Φρίντμαν ,αν βρισκόταν στη ζωή,να γελούσε με πνιχτό χαμόγελο για το κατόρθωμά του. Ίσως βέβαια όλα αυτά να είναι τυχαίες ενδείξεις. Το ουσιώδες είναι πως πίσω από τα διαγράμματα βρίσκονται ανθρώπινες ζωές, με τις τύχες των οποίων δεν δυνάμεθα να παίζουμε ποτέ.

Το αρχικό άρθρο στους New York Times: http://www.nytimes.com/interactive/2013/03/15/business/after-five-years.html?ref=economy&_r=0

Διαβάστε για τον Μονεταρισμό του Μίλτον Φρίντμαν εδώ: http://foititesoikonomikon.blogspot.gr/2010/08/blog-post_10.html