Resolution, the new revolution

“Viva Revolución” ήταν το σύνθημα της Κουβανικής επανάστασης κατά του υποστηριζόμενου καθεστώτος από την Αμερική, της ελεύθερης οικονομίας και της ασύδοτης χρηματοοικονομικής δραστηριότητας. Το παρόν άρθρο δεν έχει σκοπό την αφήγηση γεγονότων που σημάδεψαν την ιστορία χωρών, αλλά τη σύνδεση, κατ’ ελάχιστον νοηματική, όσον αφορά τις πεποιθήσεις που πρέσβευαν και πρεσβεύουν οι δύο αυτοί πόλοι με το σήμερα. Πιο συγκεκριμένα με το σήμερα της Ε.Ε. και ιδιαίτερα των Νοτίων χωρών της, όπως η Ελλάδα και η Κύπρος. Πρόκειται για μια νοηματική σύνδεση εντελώς υποκειμενική (σ.σ. και όχι μια σύγκριση), μέσα από τη σφαίρα των τεχνικών αντιμετώπισης.

Ως γνωστόν  συνέχεια της Κουβανικής Επανάστασης, δόθηκε με εμπάργκο και αμοιβαίους αφορισμούς, διαφορετικών ιδεολογιών, εν μέσω Ψυχρού Πολέμου.

Ερχόμενοι στο σήμερα, γινόμαστε μάρτυρες ενός Ψυχρού μεν, οικονομικού, δε, Πολέμου στην Ευρωζώνη. Από τη μία, το κέντρο των αποφάσεων και υγιής οικονομία, η Γερμανία (μαζί με τα ισχυρά lobby των κεντρικών χωρών), και από την άλλη οι αδύναμες χώρες του Νότου. Χώρες με ισχυρούς παρεμφερείς πολιτισμούς, σχετικά δυναμική πρωτογενή παραγωγή, αλλά με κατά γενική ομολογία αδύναμες οικονομίες, λόγω, κυρίως δημοσιονομικών προβλημάτων και ανορθόδοξης ανάπτυξης του τραπεζικού τους τομέα. Παραβλέποντας όμως τις αιτίες της κρίσης του Νότου, θα προσπαθήσουμε να δούμε τους τρόπους αντιμετώπισης της κρίσης στον τομέα των τραπεζών, μέσα από τη σκοπιά των ίδιων των τραπεζών και με τη βοήθεια της κρατικής-ευρωπαϊκής μηχανής.

Βήμα 1^ο: Έκδοση ομολόγων από τη βοηθούμενη (από τον Ευρωπαϊκό μηχανισμό και το Δ.Ν.Τ.) χώρα -> Αγορά των ομολόγων  στην πρωτογενή και δευτερογενή αγορά από τις τράπεζες και επιπλέον αγορά παρεμφερών χρηματοοικονομικών προϊόντων  (βλ. CDS, κτλ) για την κάλυψη του κινδύνου.

Βήμα 2^ο: «Εθελοντική» συμμετοχή στο  haircut, είτε των ομολόγων, είτε των καταθέσεων, με μεταγενέστερη αναχρηματοδότηση μέσω των δόσεων του εκάστοτε Μνημονίου.

Βήμα 3^ο: RESOLUTION, σε όσες δεν υποβάλουν βιώσιµα σχέδια άντλησης κεφαλαίων και/ή που δεν αντλούν τα κεφάλαια που χρειάζονται για να καλύψουν τις κανονιστικές απαιτήσεις εντός των καθορισμένων χρονοδιαγραμμάτων.

·         2013: Λαϊκή Τράπεζα Κύπρου (CPB ή CPB Bank)

·         2012: Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο (ΤΤ) και Αγροτική Τράπεζα της Ελλάδος (ΑΤΕ)

Τρία παραδείγματα σε διάστημα λίγο μεγαλύτερο των έξι μηνών, ανεξάρτητα από το αν ακολουθήθηκαν όλα τα βήματα της συνταγής, χάριν συντομίας.

Για την ιστορία resolution  σε ελεύθερη μετάφραση  σημαίνει εξυγίανση και σε οικονομικούς όρους σύγχρονης αγοράς, το «σπάσιμο» μιας τράπεζας σε good και bad bank με απορρόφηση του ενεργητικού και μέρος του «καλού» παθητικού από τη good bank, το οποίο ανακεφαλαιοποιείται και πωλείται σε άλλο ίδρυμα και το «κακό», αχρηστευόμενο πλέον, γίνεται περιουσία του Δημοσίου, μέσω του Τ.Χ.Σ.

Πρόκειται για ένα θεωρητικά win-win παιχνίδι, αλλά επί της ουσίας είναι ένα καλυμμένο win-loss, με κερδισμένους τα ενισχυμένα τραπεζικά ιδρύματα και χαμένο το δημόσιο συμφέρον και τον απλό καταθέτη. Το παιχνίδι αυτό έγινε πιο σκληρό στην περίπτωση της Κύπρου, όπου οι τράπεζες θα ανακεφαλαιοποιηθούν εκ των έσω, με «κούρεμα» των καταθέσεων.  Έτσι, λοιπόν η κατάθεση γίνεται επένδυση και η δύναμη, φόβος.

“Viva ReSolución” λοιπόν. Όσο για το ποίος αποτελεί την αυτοδύναμη Κούβα και ποιός την οικονομικά δομημένη Αμερική στον παραπάνω παραλληλισμό, δε μπορεί κανείς να το πει με βεβαιότητα ακόμα. Θα γραφεί με τον καιρό στις σελίδες της Ιστορίας και αναδρομικά θα γνωρίζουμε…