Ελλάς, Ελλήνων «δημοσιοκάφρων»; Ή μήπως αναγνωστωκάφρων;

Ανοίγεις να διαβάσεις ειδήσεις και βλέπεις στα δημοφιλέστερα των sites και blogs να κυριαρχεί sex, βία, χαζομάρα, ξύλο, lifestyle, αστεία βίντεο κτλ.  Μεγαλύτερη εντύπωση, πάντως, είχε προκαλέσει το γεγονός πως στη δολοφονία του Π.Φύσσα, η κοινή γνώμη είχε εξαγριωθεί με το πρωτοσέλιδο της εφημερίδας: «Πρώτο Θέμα» το οποίο απεικόνιζε το θύμα αιμόφυρτο στην αγκαλιά της κοπέλας του, ελάχιστα μετά την επίθεση που είχε δεχθεί. Άρθρα επί άρθρων, φλογισμένες αντιδράσεις στα δίκτυα κοινωνικής δικτύωσης, φανφαρικές καταδίκες κτλ κτλ…

Το πιο οξύμωρο από όλα; Η εν λόγω εφημερίδα εκείνη την ημέρα… εξαντλήθηκε.

Ισχύει για ακόμη μια φορά η φράση: «Έχουμε τους πολιτικούς/δημοσιογράφους/ (προσθέστε άφοβα όποιο επάγγελμα σας ταλαιπωρεί) που μας αξίζουν» ;

Ελάχιστοι στη χώρα αυτή διατηρούν ακόμα καλή γνώμη για τους βουλευτές μας. Φανταστείτε όμως το ρόλο που μπορεί να έχουν διαδραματίσει τα Μ.Μ.Ε. σε αυτό το σκηνικό.  Ο αντίλογος στο επιχείρημα αυτό είναι το περίεργο τρίγωνο διαπλοκής Μ.Μ.Ε. – Πολιτικής –Τραπεζών που θρέφει και τους τρεις και είναι ένα απόστημα που πρέπει να σπάσει για να ανασάνει η ελληνική κοινωνία. Ας φέρουμε στο μυαλό μας ένα πίνακα:

Τι είναι αυτό; Είναι μια μελέτη από το περιοδικό Accountancy Greece που απεικονίζει πως κάθε κλάδος οικονομίας στην Ελλάδα, το 2012 είχε κάποια χρήματα στην άκρη, το πορτοφόλι του επιχειρηματία ας πούμε, και πως οι τράπεζες έβαλαν άλλα τόσα, ή τα διπλάσια και έτσι οι επιχειρηματίες έκαναν νέες επενδύσεις, έφεραν νέα μηχανήματα, αύξησαν τη παραγωγικότητα, αύξησαν το προσωπικό κτλ. Βέβαια, όπως βλέπετε ψηλά ψηλά στη λίστα, οι επιχειρηματίες στο κλάδο «Εκδόσεις» έχουν πορτοφόλι… «-4» και οι τράπεζες τους δάνεισαν «441», ενώ ο κλάδος «Τηλεόραση & Ψυχαγωγία» έχει πορτοφόλι «65» και τους δάνεισαν «373», αναλογία 1 προς 110 και 1 προς 6 αντίστοιχα. Την ίδια ώρα που αν δραστηριοποιείσαι στο Τουρισμό, τη λεγόμενη Βαριά Βιομηχανία της Ελλάδας, πρέπει για κάθε ευρώ που σε δανείζουν να έχεις συνδράμει, σαν επιχειρηματίας, το μισό εσύ ο ίδιος… Ας μη σχολιάσουμε κάτι άλλο… Κουραστήκαμε πια.

 Πάμε και σε άλλες πηγές πλουτισμού; Παράδειγμα:

 Είσαστε ο επιχειρηματίας Ω και σας παίρνει τηλέφωνο ο Χ δημοσιογράφος.
-Θα σου  κόψω τιμολόγιο στην εταιρία σου και καλά πως διαφημίστηκες σε εμένα. Σε μια εβδομάδα να το εξοφλήσεις.
-Μα, δεν έκανα κάποια διαφήμιση, δε σε πληρώνω κάτι..
-Έτσι , ε; Θα τα ξαναπούμε λοιπόν.

Μια εβδομάδα έπειτα,  σκάει η είδηση για την επιχείρηση του Ω πως είναι «ύποπτη» για μόλυνση του περιβάλλοντος, πως «κατηγορείται» για ξέπλυμα μαύρου χρήματος, πως έγινε «ανώνυμη καταγγελία» για χάλια ποιότητα κτλ. Στην εποχή της τεχνολογίας τα νέα διαδίδονται με ταχύτητα φωτός, με κάθε κουτσο-blog που διψάει για κλικ, δηλαδή για χρήματα, το αναδημοσιεύει τάχιστα και έτσι ο επιχειρηματίας βρίσκεται προ του λουκέτου σε χρόνο dt, να έχει όσο χρόνο θέλει να σκεφτεί αν έπραξε καλά που ακολούθησε το δρόμο της αρετής…

Και αν κινηθείς δικαστικά, θα κερδίσεις σε 5-10 χρόνια και θα σου γράψει μια ανακοίνωση σε μια άσχετη σελίδα ο δημοσιογράφος πως: «Ανακαλούμε το δημοσίευμα τάδε στις τάδε του μηνός, προ μιας δεκαετίας, σύμφωνα με την από τάδε απόφαση του τάδε δικαστηρίου». Η οποία είδηση, φυσικά, δε θα αναπαραχθεί κάπου… Δεν έχει αίμα. Η ουσία πάντως είναι η εξής. Η τρομοκρατία πέρασε, ο επόμενος θα ξέρει πως πρέπει να πληρώσει αν θέλει να επιβιώσει.

Σας φαίνεται παράλογο το παραπάνω σενάριο ε; Όντως, δεν έχω αποδείξεις πως έχει συμβεί κάτι τέτοιο.

Δημοσιογράφοι που εκβιάζουν; Μα αποκλείεται, εμείς ζούμε σε Δημοκρατία. Αλήθεια, αυτή η πρακτική των «αθώων» δημοσιευμάτων σας θυμίζει κάτι; Αυτός ήταν ο τρόπος λειτουργίας των Θεών του καπιταλισμού , των οίκων πιστοληπτικής αξιολόγησης. Δείτε το βίντεο αυτό και συγκεκριμένα στο λεπτό: 06:57 . Έξυπνη πρακτική, ε; Αθώο και με σίγουρα κέρδη. Το αστείο είναι πως στα δικαστήρια, οι οίκοι αξιολόγησης απάντησαν: «Μα εμείς λέγαμε μοναχά τη γνώμη μας.  Τίποτα άλλο». Ναι… Κάπως έτσι…  

Τα του οίκου μας

Είπαμε τα του οίκου τους, πάμε στα δικά μας. Όσο θα υπάρχουν εκπομπές διαμάντια, όπως παλιά στην ΕΡΤ, στις οποίες θα χαρίζουμε ένα απλόχερο… 0,05% της συνολικής τηλεθέασης και ταυτόχρονα θα βρίζουμε τα reality τα οποία όλως τυχαίως πιάνουν κάθε Κυριακή 40-70% της πίτας, τότε μη περιμένουμε αλλαγή. Ο δημοσιογράφος που παλεύει να ζήσει και έχει χαμηλή θέαση, όσα ιδανικά και αν υπηρετεί, θα αναγκαστεί κάποια στιγμή για να επιβιώσει να μπει στο φαρδύ το δρόμο. Δεν είμαστε απλά καταναλωτές, είμαστε πολίτες, είμαστε αυτοί που καθορίζουμε το αύριό μας. Τα χρήματα και οι επιλογές μας έχουν αξία, ας τα χρησιμοποιήσουμε ως πρέπει.

Αν κατηγορούμε το «πολιτισμό» των δημοσιογράφων που σκαλίζουν ειδήσεις που έχουν αίμα, ας δούμε τα σχόλια των αναγνωστών κάτω από άρθρα, είτε από βίντεο στο youtube. Ο πολιτισμός της ανωνυμίας του διαδικτύου που μας κάνει «άντρες». «Άντρες» πίσω από την οθόνη και την ασφάλεια της κλειδωμένης πόρτας ασφαλείας. Σχολιασμός της κοκορομαχίας, του εγωισμού, της ύβρις και της χαζομάρας, με ελάχιστες οάσεις.

Πρέπει ο κάθε δημοσιογράφος να καταλάβει το ρόλο του, την υψηλή του ευθύνη, μιας και αποτελεί το δάσκαλο που φέρνει τα νέα σε κάθε σπίτι και σε μυαλά που έχουν ανεπτυγμένη τη κριτική σκέψη. Τα φέρνει όμως και σε μυαλά που δε την έχουν και αυτό είναι πιο επίφοβο. Ο δημοσιογράφος είναι ο σημερινός δάσκαλος.

Στο θέμα χωράει πολύ συζήτηση και θα ήταν σωστό να γίνει επίσης ανάλυση, μεταξύ «διαβάζω» και «καταλαβαίνω». Μεταξύ «είδησης» και «γνώμης». Μεταξύ «άρθρου» και «έρευνας». Μεταξύ «διάβασα κάπου πως» και «ξέρω πως». Υπόσχομαι να επανέλθω άλλη φορά και να στηριχθώ στις πλάτες τιτάνων. Της μαιευτικής του Σωκράτη, του τρόπου έρευνας του Αριστοτέλη που εφαρμόζεται στις θετικές επιστήμες, μα και άλλων διαδικασιών. Στο μεσοδιάστημα τι θα κάνουμε;  Ας ξεκινήσουμε να μη τσιμπάμε σε κάθε τι που διαβάζουμε, να το υιοθετούμε και μετά να βγαίνουμε να λέμε: «Καλά είδες που κατέστρεψε το περιβάλλον ο Ω επιχειρηματίας;;;». Δε λέμε πως δε γίνεται ο επιχειρηματίας να έχει μολύνει το περιβάλλον, απλά, ας σιγουρευτούμε πρώτα, γιατί:

«Ξέρω όσα ξέρω να στηρίζω χωρίς πάθος, γιατί ξέρω, όσα ξέρω, μπορεί να τα ξέρω λάθος…»

Υ.Γ.1 Τα ανωτέρω δεν έχουν σχέση με τη πλειονότητα του κλάδου σαφώς. Το να κρίνεις έναν 24χρονο που δουλεύει απλήρωτος σε 3 site και 2 εφημερίδες στερείται ηθικής και ουσίας.

Υ.Γ.2 Δώρο έκπληξη. Αναμφίβολα είναι άσχημο, κάτω από άρθρο που ξεκινάει με τον αδικοχαμένο Π. Φύσσα να αναρτηθεί βίντεο για τη Χ.Α. .Επιτρέψτε μου όμως κάτι. Η αλήθεια δεν έχει ιδεολογίες, δεν έχει οπτική γωνία. Και αν συνεχίσουμε να βλέπουμε τη «δική μας» αλήθεια, τότε ο φασισμός δε θα εξαφανιστεί αλλά θα γιγαντωθεί. Όταν το καταλάβουμε, τότε θα υπάρχει ελπίδα να αναπαυθεί η μνήμη του Π.Φύσσα και να μην υπάρξουν άλλα τέτοια θύματα.

Βίντεο1 : Το Star παραποιεί πλήρως, τις δηλώσεις έλληνα βουλευτή(δεν έχει σημασία το ποιας πολιτικής απόχρωσης, δείτε την ουσία).
Βίντεο2: Το Star (πάλι) κάνει μοντάζ στο μπράτσο του νεαρού που πρωταγωνίστησε στη δολοφονία στη Μάνη. Αυτή τη φορά σβήνει ένα τατουάζ που παραπέμπει σε ναζιστικό σύμβολο. Για ποιο λόγο; Για να θεωρηθεί «καλό παιδί» ο νεαρός; Ποιος ξέρει.

Αυτό πάντως δεν είναι δημοσιογραφία, αυτό είναι προπαγάνδα…

Πριν μας κατηγορήσετε πως παίρνουμε το μέρος της Χ.Α. , όποιος έχει αντίστοιχο υλικό από ΟΠΟΙΟΝΔΗΠΟΤΕ άλλο πολιτικό φορέα (από άκρα αριστερά, έως άκρα δεξιά) ας μας το στείλει να το αναρτήσουμε και αυτό. Είπαμε, η αλήθεια δεν (πρέπει να )έχει ιδεολογίες.