Mπορεί να αποτραπεί το ιστορικό μας τέλος;

Διαβάστε ένα κείμενο του Xρηστου Γιανναρα, την ιστορία που στην αρχή αφηγείται και έπειτα μια εκπληκτική ανάλυση

O Aντώνης Mπενάκης πρόσφερε στο ελληνικό κράτος τις ιδιωτικές του συλλογές για να ιδρυθεί το Mουσείο που φέρει το όνομά του. Δώρισε το κτήριο του πατρικού του σπιτιού για να στεγαστεί το Mουσείο. Πρόσφερε και το απαιτούμενο οικονομικό κεφάλαιο για να μπορεί να λειτουργήσει. Γιος του Eμμανουήλ Mπενάκη (επίσης εθνικού ευεργέτη, επανειλημμένα υπουργού, δημάρχου Aθηναίων) και αδελφός της Πηνελόπης Δέλτα, ο «Tρελλαντώνης» έδωσε την ψυχή του στο μουσείο που έστησε, παρά το φόρτο και άλλων παράλληλων δραστηριοτήτων κοινωνικής προσφοράς.

Θέλω να διασώσω σε δημόσιο λόγο μιαν ελάχιστη, αλλά καθόλου ασήμαντη λεπτομέρεια συμπεριφοράς του Aντώνη Mπενάκη. Eίχα την τύχη να μου την αφηγηθεί ο Mανώλης Xατζηδάκης – ο γνωστός βυζαντινολόγος, μέλος της Aκαδημίας Aθηνών, επί χρόνια διευθυντής του Mουσείου Mπενάκη. Eφτανε κάθε πρωί ο Aντώνης Mπενάκης στο Mουσείο, με κοστούμι πρωινό, άψογο, ραμμένο στην Aγγλία. Γύρω στις 11 κατέφθανε από το σπίτι του (στην οδό Λυκείου) οικιακή βοηθός, με το μαύρο φόρεμα και την άσπρη δαντελένια ποδιά, φέρνοντας σε ασημένιο δίσκο τον καφέ του και γλυκό του κουταλιού. Tο μεσημέρι γύριζε στο σπίτι του για φαγητό και επέστρεφε το απομεσήμερο στο Mουσείο, με άλλο, απογευματινό τώρα, κοστούμι. Για το βράδυ ήταν αυτονόητο, είτε στο σπίτι είτε σε έξοδο, ότι θα φορούσε τρίτο, βραδινό κοστούμι.

Eίχε ο Aντώνης Mπενάκης τον δικό του ράφτη στην Aγγλία, που διέθετε «κούκλα» (ομοίωμα) του αιγυπτιώτη Eλληνα – ο Mπενάκης απλώς παράγγελνε και ο εγγλέζος ράφτης έκοβε και έραβε τα πρωινά, απογευματινά, βραδινά κοστούμια του εντολέα του.

Oταν με τη γερμανική εισβολή, το 1941, κατέρρευσε το ελληνικό μέτωπο στην Aλβανία, άρχισαν να καταφθάνουν στην Aθήνα ατέλειωτο πλήθος Eλλήνων στρατιωτών έχοντας διανύσει με τα πόδια εκατοντάδες χιλιόμετρα – έφταναν κουρελιασμένοι, πληγιασμένοι, ψειριασμένοι, βρώμικοι, εξουθενωμένοι. Tότε ο Aντώνης Mπενάκης βγήκε στην πόρτα του Mουσείου του και μοίρασε όλα του τα κοστούμια, πρωινά, απογευματινά, βραδινά, σε αυτούς τους στρατιώτες. Kαι από την ημέρα εκείνη, στα τριάμισι χρόνια της γερμανικής κατοχής που ακολούθησε, ο Aντώνης Mπενάκης φορούσε κάθε μέρα, πρωί, απόγευμα, βράδυ, το ίδιο ένα και μοναδικό κοστούμι.

Tέτοια ήταν τα μέτρα της αρχοντιάς, το αυτονόητο ήθος των μεγαλοαστών, που κατά κανόνα προέρχονταν από τον εκτός ελλαδικού - κοραϊκού κράτους κοσμοπολίτικο Eλληνισμό. Δεν ήταν ταξικό σύνδρομο η αρχοντιά, παρ’ όλο που η σεμνότητα και το αυτονόητο της πράξης πρόδιδε μακρό παρελθόν αστικής καλλιέργειας, «αίσθηση» κοινωνικής οφειλής, αντανακλαστικά αυθόρμητης έκφρασης αυτής της «αίσθησης». Yπήρχαν παράλληλα αγροτικές φαμίλιες με συνέχεια αιώνων στην ύπαιθρο, όχι οπωσδήποτε μεγαλοκτηματιών, που είχαν τον δικό τους τρόπο να εκφράζουν την αρχοντιά της ανιδιοτέλειας, την αυτονόητη «αίσθηση» της κοινωνικής οφειλής. Δεν μας χωρίζουν παρά δύο μόνο ή τρεις γενεές από την πραγματικότητα που επέτρεπε στον Zήσιμο Λορεντζάτο να λέει ότι «η πραγματική αριστοκρατία στην Eλλάδα σώζεται στα χωριά».

Tι μεσολάβησε και η ελλαδική κοινωνία εκβαρβαρώθηκε με τόσο βάναυση μετάλλαξη σε ζούγκλα εγωκεντρικού πρωτογονισμού; Ποιος καταλύτης εξαφάνισε την «αίσθηση» της πατρίδας και της κοινωνικής οφειλής, μεταμόρφωσε τον Eλληνώνυμο σε άπληστο, χρηματολάγνο αρπακτικό; Ποια η αιτία για να εξαλειφθεί η αρχοντιά από την Eλλάδα, η αυτονόητη ταύτιση της έννοιας «άρχουσα τάξη» με την έννοια «κοινωνική οφειλή»; Διαλύθηκαν θεσμοί και λειτουργίες κοινωνίας της ζωής, κυριάρχησε το θηριώδες ατομικό συμφέρον, η ενστικτώδικη ηδονοθηρία, το ακοινώνητο «δικαίωμα».

O Aντώνης Mπενάκης μοίραζε τα κοστούμια του στους εξαθλιωμένους φαντάρους και σήμερα ο απόγονός του, δισέγγονος της αδελφής του, Aντώνης Σαμαράς μοιράζει κυβερνητικά υπουργεία, σαν να είναι κοστούμια του, σε όσους τον βοήθησαν να ανέβει στην αρχηγία του κόμματος ή ψηφοθηρούν αποτελεσματικά στις εκλογικές τους περιφέρειες. Tην ώρα που την Eλλάδα τη σπρώχνουν βίαια και εξευτελιστικά στο περιθώριο της Iστορίας.

Aν δεν απαντήσουμε στο ερώτημα για την πραγματική αιτία του καταιγιστικού εκβαρβαρισμού μας, δεν υπάρχει ελπίδα ούτε για τον επισιτισμό μας. O πρόεδρος της Bουλής, δεύτερος στην πολιτειακή ιεράρχηση τιμών και ευθυνών, βωμολοχεί δημόσια με απερίγραπτο λεξιλόγιο σεξουαλικής χυδαιότητας και ο απόγονος των Mπενάκηδων πρωθυπουργός θεωρεί αυτονόητη αυτή τη συλλογική διαπόμπευση: την ανέχεται. Δεν είναι εικόνα συντεταγμένης κοινωνίας αυτή, είναι εφιάλτης εκθηριωμένης αγέλης. Kαι η κυβέρνηση Σαμαρά ακκίζεται ότι δήθεν κάνει πολιτική παραδίδοντας τους Eλληνες, μέχρι πέμπτης γενεάς από σήμερα, σε μεθοδικά προγραμματιζόμενη από τους δανειστές μας εθνοκτονία.

Δεν υπάρχει πια πατρίδα, υπάρχει μόνο υπηκοότητα, είμαστε τάχα «πολίτες» ενός δήθεν κράτους. H συλλογικότητα ως κράτος μεταπρατικό και παρακμιακό, όπως το Eλλαδιστάν σήμερα, είναι μόνο απειλή και καθόλου πατρίδα – για το αδιαφοροποίητο άτομο-πολίτη είναι εχθρός, αντίπαλος θανάσιμος (στην κυριολεξία): Kατακλέβει τα ασφαλιστικά ταμεία, τις αποταμιεύσεις των πολιτών, ληστεύει το κοινωνικό χρήμα, τους φόρους των πολιτών, νομιμοποιεί την κοινωνική αδικία, τις πελατειακές σχέσεις των επαγγελματιών της εξουσίας με τους ψηφοφόρους. Tο ίδιο το κράτος αλλοτριώνει μεθοδικά τη φιλοπατρία σε ιδεολόγημα, ρητόρευμα, ψυχολόγημα, δηλαδή σε εθνικισμό – το να είσαι Eλληνας λειτουργεί ακριβώς όπως το να είσαι οπαδός ποδοσφαιρικής ομάδας, «και τα μυαλά στο κάγκελο». Για ένα τέτοιο κράτος μόνο ανεγκέφαλοι θα θυσίαζαν τη ζωή τους.

Oι δυτικές κοινωνίες, λόγω μακραίωνων εθισμών στον νομικισμό, στον ωφελιμιστικό σεβασμό της σύμβασης, ταυτίζουν το κράτος με τον αποτελεσματικό εγγυητή των συμβάσεων, της προστασίας των ατομικών δικαιωμάτων, της ομαλής λειτουργίας της αγοράς. Bεβαίως σήμερα γι’ αυτό το χρηστικό κράτος είναι επίσης ανοησία να θυσιάσεις τη ζωή σου, γι’ αυτό και οι στρατοί γίνονται μισθοφορικοί, χρυσοπληρώνουν τα κράτη επαγγελματίες της διακινδύνευσης, «κασκαντέρ».

Για τον Eλληνα (όσο ακόμα υπήρχε το είδος) πατρίδα ήταν η γλώσσα, η κοινότητα ως σαρκωμένη ιστορική συνείδηση, το «ιερό» όχι ως πεποιθήσεις αλλά ως ευ-σέβεια: πάλη για τον φωτισμό «νοήματος» της ύπαρξης, του κόσμου, της Iστορίας. Mόνο η επιστροφή στη γλώσσα, στην ιστορική συνείδηση ένσαρκη σε κοινότητα, στα κείμενα και στην Tέχνη που παρήγαγε η πάλη των Eλλήνων για «νόημα», μόνο μια πολιτική πρακτική που θα υπηρετήσει θεσμικά αυτή την επιστροφή, θα μπορέσει ίσως να αναστήσει τον ιστορικά νεκρό πια Eλληνισμό.

Γλώσσα, μικρή κοινότητα, σάρκα «νοήματος».

Πηγή:kathimerini.gr

9/10/2012 Ο εχθρός προ των Πυλών

Ξεκινάμε χωρίς εισαγωγή, είτε το πείτε το κείμενο προϊόν λαϊκισμού, είτε σας αρέσει σας απαντάμε… Δε μας ενδιαφέρει, οι σκέψεις ακόμη τουλάχιστον  δεν είναι παράνομες για αυτό μην τους  βάζετε ταμπέλες.

Σε λίγες ώρες το κέντρο της Αθήνας θα το επισκεφθεί η κα. Μέρκελ όπου και θα συνομιλήσει με τους πολιτικούς μας για να δουν ποιο είναι το μέλλον μας, εντός Ευρώπης, εκτός, με ΦΠΑ 23% ή 80%, με νέο PSI ή χωρίς κτλ. κτλ κτλ..

Σε αυτό το κείμενο δε θα σας κουράσουμε με αριθμούς, ας σιγήσουν οι αριθμοί, ας αφήσουμε τους μεγάλους που δε βρίσκονται πλέον μαζί μας να μας πουν το τι συμβαίνει σήμερα… Το κέντρο της Αθήνας παραμένει κλειστό και ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ οποιαδήποτε συνάθροιση και πορεία προς αυτό. Και εξακολουθείτε να πιστεύεται πως ζούμε σε μια δημοκρατία; Πως το μίζερο σήμερα και το ανέλπιδο αύριο θα ανατραπούν μόνο μέσω δικαστηρίων και Αρείων Πάγων; Το σκηνικό που  στήνετε από την ΕΛ.ΑΣ. συγχωρέστε μας αλλά δε θα μπορούσε να μας θυμίσει κάτι διαφορετικό από αυτό:

«Μα ένα βράδυ σκοτεινό σαν όλα τ' άλλα κράταγε τσίλιες παίζοντας ακορντεόν
γερμανικά καμιόνια στάθηκαν στη μάντρα και μια ριπή σταμάτησε τ' ακορντεόν

Τ' αρχινισμένο σύνθημα πάντα μου μένει όποτε ακούω από τότε ακορντεόν
κι έχει σαν στάμπα τη ζωή μου σημαδέψει δε θα περάσει ο φασισμός»

Και για να κάνω τη κατάσταση χειρότερη, δυο μονάχα οικοδομικά τετράγωνα μακριά από το κτήριο στο οποίο θα υπογράψουν νέες ταφόπλακες και νέες συμβάσεις, νέες αλυσίδες για τους Έλληνες, στο ίδιο σημείο που ο Χριστοφοράκος παλιά έπινε καφέ με φίλους και έκλεινε δουλειές…. στο κτήριο λοιπόν αυτό, υπάρχει κοντά ένα άγαλμα.. Ενός Ανθρώπου, ενός Έλληνα που πολέμησε ( με τα καλά και τα στραβά του) για το υπέρτατο αγαθό.. Την Ελευθερία.

Ας σταθούμε λοιπόν σε ένα ακόμη άρθρο σε ευχολόγια, αφού πράξεις ουσιαστικές δε βλέπουμε.. Πέρα από τα ειδικά σκυλιά, τα ελικόπτερα, τους ειδικούς φράχτες και όσα ακόμη επιστρατεύσετε..να θυμάστε. Η καρδιά του Λοΐζου και η σπάθα του Γέρου του Μοριά θα βρίσκονται εκεί να σας κοιτάζουν, να κρίνουν τα λόγια, μα κυρίως, τα έργα σας.

Καλημέρα Ήλιε, Τρίτη 9/10/12

Το τελευταίο χτύπημα στην ελληνική οικονομία

Στην αντίληψή μας υπέπεσε ένα ιδιαίτερο άρθρο από το capital.gr, του Γιώργου Καισάριου.Στο κείμενο αυτό, διαβάστε προσεκτικά την ουσία της νέας μεταρρύθμισης που προωθεί το Υπουργείο Οικονομικών σε συνεργασία με τη τρόικα . Σε όλους τους κλάδους παρατηρείται μια πρακτική που έχει στόχο των αφανισμό των μικρών, σε κάθε κλάδο, και τη δημιουργία μεγάλων επιχειρήσεων, αυτό ξεκίνησε με τους οδηγούς φορτηγών, με τους φαρμακοποιούς και συνεχίζεται τώρα με τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, τη ραχοκοκαλιά της ελληνικής κοινωνίας αλλά σίγουρα και τη πηγή αρκετά μεγάλων προβλημάτων φοροδιαφυγής στη χώρα μας, διαβάστε τις νέες αλλαγές:

Σύμφωνα λοιπόν με όσα έχουν ανακοινωθεί, η κυβέρνηση σκοπεύει να φορολογήσει τους ελεύθερους επαγγελματίες με ενιαίο συντελεστή 30% από το πρώτο ευρώ.

Ο πιο κάτω πίνακας μας δείχνει ενδεικτικά τον σημερινό νόμιμο φόρο, τον καινούργιο που θα προκύψει και την επιπλέον επιβάρυνση:

 Για αυτούς τους λίγους  που δηλώνουν σήμερα εισοδήματα από 50.000€ και άνω, δεν θα αλλάξουν πολλά. Ναι μεν θα πληρώσουν επιπλέον φόρο, αλλά αναλογικά με τα μεγέθη δεν είναι πολλά και μπορούν να τα πληρώσουν

Ιδίως δε για αυτούς που δηλώνουν πάνω από 80.000, ο φόρος θα είναι μειωμένος. Άρα εκ πρώτης όψεως, δεν θα αλλάξει σχεδόν τίποτα για αυτούς που δηλώνουν μεγάλα εισοδήματα.

Εκεί όμως που θα γίνει σφαγή με τους νέος συντελεστές (αν τελικά περάσουν), είναι στα χαμηλά εισοδήματα. Αυτοί που δηλώνουν από 5.000 – 30.000 κυριολεκτικά θα σφαγιαστούν.

Το ερώτημα είναι, τι κίνητρο έχει κάποιος να δηλώσει 10.000 εισόδημα; Επίσης, πως είναι δυνατόν κάποιος να είναι ελεύθερος επαγγελματίας, τηρώντας όλες τις νόμιμες διαδικασίες (ΟΑΕΕ κτλ) και να του περισσεύουν να πληρώσει και 3.000 ευρώ από πάνω;

Ενδεχομένως το κράτος να πάρει λίγους φόρους παραπάνω, αλλά το κόστος θα είναι να αποκλειστούν από την αγορά εργασίας και από το σύστημα στο σύνολο, πάρα πολλοί, που είναι σήμερα ελεύθεροι επαγγελματίες (καθαρίστριες που τις ανάγκαζαν να έχουν μπλοκάκι για παράδειγμα), αλλά πλέον δεν θα μπορούν, διότι απλά δεν θα βγαίνουν να πληρώσουν τον νόμιμο φόρο που θεωρητικά τους αναλογεί. Αυτό με τη σειρά του σημαίνει ότι όλο και περισσότεροι θα κοιτάξουν να βρουν κάποια εργασία μόνο με μαύρα, διότι δεν θα βγαίνουν τα νούμερα για κάτι άλλο.

Η δεύτερη εμπλοκή είναι η εξής: Επειδή φορολογικά δεν θα αλλάξει τίποτα για αυτούς που δηλώνουν μεγάλα εισοδήματα, και επειδή οι διασταυρώσεις θα αναγκάσουν πάρα πολλούς να μην μπορούν να πληρώσουν μαύρα, τότε αυτοί με τα μεγάλα εισοδήματα θα έχουν ακόμα μεγαλύτερα εισοδήματα.

Θα μου πείτε, είναι κακό αυτό; Όχι δεν είναι, αλλά όπως είπα και πριν, επειδή τα νούμερα δεν βγαίνουν να είσαι νόμιμος αν δεν δηλώνεις εισόδημα πάνω από 50.000 ευρώ, πάρα πολλοί θα οδηγηθούν στη φτώχεια διότι δεν θα μπορούν να δουλέψουν ούτε μαύρα. Έτσι λοιπόν θα αυξηθεί το εισόδημα στους επαγγελματίες με μεγάλο εισόδημα και οι επαγγελματίες που δεν έβγαζαν πολλά, θα οδηγηθούν στην απόλυτη φτώχεια.

Επίσης θα γίνει κάτι ακόμα. Όταν θα έρθει η ώρα να αναρρώσει η ελληνική οικονομία, όλοι αυτοί που είναι αποκλεισμένοι από το σύστημα, είτε διότι χρωστούν στην εφορία, στον ΟΑΕΕ, το χαράτσια ή κι εγώ δεν ξέρω τι, δεν θα μπορούν να ξαναμπούν στη σύστημα, διότι δεν μπορούν να αποπληρώσουν τους φόρους που τους έχουν επιβληθεί τόσα χρόνια.

Αυτό με απλά λόγια σημαίνει ότι η ελληνική οικονομία δεν θα ανακάμψει ποτέ.

Και όλα αυτά, στο όνομα του ότι οι υπαίτιοι για την καταστροφή αυτής της χώρας είναι οι ελεύθεροι επαγγελματίες και αρμόζει να τους πιούμε το αίμα, διότι νομίζουν ορισμένοι ότι έτσι θα σωθούν τα δημόσια οικονομικά, για να παραμείνει άθιχτο ως έχει, αυτό το κράτος - τέρας της ρεμούλας, της απάτης, της διαφθοράς και της αδικίας.
george.kesarios@capital.gr

Πηγή: www.capital.gr

Σχόλιο foititesoikonomikon: Πολλές φορές σε άρθρα και ντοκιμαντέρ μας καυτηριάζουμε την έλλειψη αυτοκριτικής στους Έλληνες πολίτες που η αδιαφορία τους ατομικά μας οδήγησε στην κρίση. Φαίνεται όμως, όπως προσπαθούμε από την έρευνά μας που είναι σε εξέλιξη, πως για μια φορά ακόμη αυτοί που εκλέγονται (δημοκρατικά από εμάς) δουλεύουν για συμφέροντα πέραν των δικών μας. Αντί να βρουν τρόπους αντιμετώπισης της φοροδιαφυγής των ¨μαύρων¨ επιχειρηματιών, καταστρέφουν το σύνολο του τομέα και ετοιμάζονται να το δώσουν στα χέρια λίγων. Δε μας βρίσκει σύμφωνους το μότο του Μπογιόπουλου στο ομώνυμο βιβλίο του: ¨Είναι ο καπιταλισμός ηλίθιε¨ αλλά θα του αλλάξουμε υποκείμενο: ¨Είναι οι ύποπτες αποφάσεις των πολιτικών μας ηλίθιε¨.

Οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις αποτελούν το πιο δυναμικό και ελπιδοφόρο τομέα της οικονομίας της χώρας, παράγοντα συνοχής και οικογενειακής ευημερίας, παράγοντα άνθισης των επενδύσεων και των καινοτομιών, μείωσης της ανεργίας, απόδοσης ΙΚΑ, ΦΠΑ, άνθισης υποβαθμισμένων γειτονιών και άλλων πολλών που δεν αναφέρονται για να μην κουράσουν, όμως οι ιθύνοντες ενδιαφέρονται για τα λογιστικά χρήματα του χρηματοπιστωτικού τομέα και αφήνουν τη πραγματική οικονομία να αιμορραγεί  .

Αυτή η χώρα, δε θα σωθεί ποτέ 

Δείτε πως δημιουργήθηκε το 1/3 του ελληνικού χρέους

Όπως διαβάσαμε σε άρθρο Στρατηγού που υπηρέτησε στις Ε.Δ. το 1/3 του ελληνικού χρέους αποτελείται από μίζες και εξοπλιστικές δαπάνες. Πάντα λέμε πως τα χρήματα της Άμυνας είναι ιερά...Αρκεί αυτά να πηγαίνουν στην ενίσχυση της αποτρεπτικής δύναμης της χώρας και όχι σε μίζες.

Πολύ μεγάλη συζήτηση έγινε για την επιβάρυνση των εξοπλισμών που αγόρασε η Ελλάδα, στην υπόθεση του χρέους. Η συζήτηση ήταν πολύ έντονη στην αρχή της κρίσης,αλλά όσο ο χρόνος περνούσε τόσο ατονούσε. Δεν ήταν τυχαίο. Οι ευθύνες και των δύο πρώην μεγάλων κομμάτων ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, είναι κολοσσιαίες. Και πρέπει να επικεντρωθούν όχι μόνο στο κόστος των εξοπλισμών,αλλά στο τι και γιατί αγοράστηκε. Εκεί είναι το μεγάλο θέμα.

Μας πουλούσαν ότι ήθελαν να “ξεφορτωθούν” οι μεγάλες αμερικανικές και ευρωπαϊκές βιομηχανίες κι όχι ότι πραγματικά χρειάζονταν οι Ελληνικές ΕΔ. Αυτό έκανε το διαρκές σκάνδαλο των εξοπλισμών ακόμη μεγαλύτερο.

Ο συνάδελφος Δημήτρης Μηλάκας στο βιβλίο του “Η απόρρητη ιστορία του Αιγαίου” καταγράφει με χαρακτηριστικό τρόπο και στοιχεία το “πάρτι” στο οποίο συμμετείχαν Έλληνες και ξένοι, με τον Έλληνα φορολογούμενο να καλείται να πληρώσει από το υστέρημά του δισεκατομμύρια,να φουσκώσουν το χρέος και τώρα πάλι οι φορολογούμενοι καλούνται να “αναλάβουν την ευθύνη”.

Πως έκαναν την Ελλάδα “σκουπιδότοπο εξοπλισμών”
Μια χαρακτηριστική σύνοψη του τρόπου δόμησης των ελληνικών εξοπλιστιικών δαπανών τη χρωστάμε σε έναν εξ επαγγέλματος ειδικό επί του θέματος.

Ο πρώην αρχηγός ΓΕΣ, στρατηγός Κ. Παναγιωτάκης, ο οποίος καταθέτοντας στις 17.11.2008 ως μάρτυρας σε Εξεταστική Επιτροπή της Βουλής, που διερευνούσε τις προμήθειες εξοπλιστικών προγραμμάτων που έγιναν επί υπουργίας των Α. Τοοχατζόπουλου και Γ. Παπαντωνίου, είχε πει ότι η Ελλάδα επί πολλά χρόνια δεχόταν από τις ΗΠΑ ό,τι περίσσευε, αφού «παίρναμε οπλικά συστήματα τα οποία ήταν σάπια, με τις λεγόμενες βοήθειες και τα προγράμματα FMF.Ό,τι περίσσευε μας δίνανε».

Η μονόπλευρη οδός προμήθειας ορισμένων οπλικών συστημάτων κυρίως από τους Αμερικανούς «μας δημιούργησε προβλήματα στις σχέσεις μας και στις επιχειρήσεις μας, αν κάναμε, με τους Τούρκους. Το ΝΑΤΟ μπορεί να μας κάνει παρεμβολές όποτε θέλει» συνέχισε ο στρατηγός Κ. Παναγιωτάκης και υπογράμμισε ότι η Ελλάδα διαθέτει ήδη αρκετά όπλα για το ΝΑΤΟ «Πρέπει κάποτε να κρατάμε και κάποια οπλικά συστήματα για τη δική μας την άμυνα, γιατί το ΝΑΤΟ, όταν κάνουμε πόλεμο με την Τουρκία, δεν θα μας βοηθήσει, όπως ξέρετε».

 

Μια χαρακτηριστική εικόνα αυτού που περιέγραψε παραστατικά ο στρατηγός Κ. Παναγιωτάκης είναι οι παρακάτω αγορές δισεκατομμυρίων, που δεν έχουν να κάνουν με την αμυντική θωράκιση της χώρας, αλλά εκπληρώνουν τις υποχρεώσεις της και τις εισφορές της έναντι του ΝΑΤΟ και της αμερικανικής -κατά κύριο λόγο- πολεμικής βιομηχανίας:

• Οι αντιαεροπορικοί - αντιβαλλιστικοί πύραυλοι PATRIOT έχουν ενταχθεί στον σχεδιασμό του συστήματος «αντιπυραυλικής προστασίας» των ΗΠΑ- ΝΑΤΟ.
• Οι πιο σύγχρονες φρεγάτες του ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού είναι ανά πάσα στιγμή διαθέσιμες σε ΝΑΤΟϊκές επιχειρήσεις, όπως αυτές που πραγματοποιήθηκαν και πραγματοποιούνται στη Λιβύη, τη Σομαλία (αντιμετώπιση πειρατείας), την Αν. Μεσόγειο (πόλεμος κατά της τρομοκρατίας).
• Τα ελληνικά ιπτάμενα ραντάρ διατέθηκαν στις πολεμικές επιχειρή σεις στη Λιβύη (Αερομεταφερόμενο Σύστημα Εγκαιρης Προειδο ποίησης και Ελέγχου).
• Τα ελληνικά μαχητικά αεροσκάφη F-16, που έχουν πιστοποιηθεί από το ΝΑΤΟ για τη μεταφορά και ρίψη ατομικών βομβών και έχουν ενταχθεί στον πυρηνικό σχεδιασμό του ΝΑΤΟ.
Πολλά -πάρα πολλά- δισεκατομμύρια, εκτός από την κάλυψη αναγκών του ΝΑΤΟ, πετάχτηκαν απ' τις ελληνικές κυβερνήσεις για την αγορά εξοπλιστικών συστημάτων τα οποία παραμένουν ανενεργά, καθώς είτε βρίσκεται σε εκκρεμότητα η ολοκλήρωση τους είτε έχουν διαπιστωθεί προβλήματα στην ποιότητα και τη χρησιμότητα τους: Τα παρακάτω παραδείγματα είναι χαρακτηριστικά:

• Η αγορά των υποβρυχίων Τ-214, που δώδεκα χρόνια μετά την...εσπευσμένη παραγγελία τους και αφού έχουν διατεθεί 2,3 δισ. ευρώ, το Πολεμικό Ναυτικό έχει παραλάβει (μέχρι το 2012) μόνο ένα σκάφος, το «πειραματικό», το «Παπανικολής».

• Επίσης, η σύμβαση του 2002 για ανακατασκευή των τριών παλαιών υποβρυχίων Τ-209, το κόστος της οποίας άγγιξε το ποσό που θα κόστιζε η εξαρχής κατασκευή τους.

• Η αγορά 170 γερμανικών αρμάτων μάχης τύπου Leopard 2 ΗΕΙ_, αξίας 1,7 δισ. ευρώ, τα οποία από την παραλαβή τους (2006) και μέχρι τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές (Απρίλης του 2012) έμειναν χωρίς πυρομαχικά και οι επιχειρησιακές τους δυνατότητες εξαντλούνται σε παρελάσεις, ενώ ήδη συμπληρώνεται ο χρόνος κατά τον οποίο θα πρέπει να δοθούν και άλλα χρήματα προκειμένου να γίνει η αναβάθμιση τους!

• Η παρτίδα 50 μαχητικών F-16, που παραγγέλθηκαν εσπευσμένα... το έτος 2000, λίγο πριν από τις εκλογές, χωρίς στην αρχική παραγγελία να περιλαμβάνεται ο κινητήρας και το σύστημα αυτοπροστασίας, και για τα οποία χρειάστηκε να γίνει νέα συμπληρωματική σύμβαση με τους όρους των Αμερικανών πωλητών.

• Τα 5 αντιτορπιλικά τύπου Adams που ναυπηγήθηκαν στις ΗΠΑ το διάστημα 1960-1964 και τα έφερε ο Μητσοτάκης ως δώρο από την κυβέρνηση Μπους μετά το 1991, σε ηλικία 30 ετών, για να αποσυρθούν ύστερα από 10 χρόνια, αφού προηγουμένως «εκσυγχρονίστηκαν» με υψηλό κόστος («ο κούκος αηδόνι», που είπαμε), χωρίς ποτέ να προσφέρουν πραγματική υπηρεσία στην αμυντική θωράκιση της χώρας.

• Τα 4 αερόστρωμνα τύπου Ζυbr, από Ρωσία και Ουκρανία, που ποτέ δεν εντάχθηκαν επιχειρησιακά στο Πολεμικό Ναυτικό.
Ολοκληρώνοντας την προσπάθεια σκιαγράφησης της «λογικής» και «πρακτικής» των ελληνικών εξοπλιστικών προμηθειών, η οποία έχει μετατρέψει τη χώρα σε αποθήκη -είτε ΝΑΤΟικού είτε άχρηστου για την άμυνα της υλικού-, θα ήταν μέγιστη παράλειψη από μέρους μας η απουσία της εξής επισήμανσης: Τα δισεκατομμύρια των εξοπλιστικών προμηθειών εξασφαλίζονται με πιστώσεις (δανεισμό). Οι μίζες, όμως, καταβάλλονται τοις μετρητοίς

Σχόλιο μας: Όλα αυτά,την ίδια ημέρα (4/9/2012) που ο διευθυντής της διεύθυνσης διεθνών σχέσεων του ΥΠΕΘΑ, πρέσβης Δ.Χρονόπουλος σε έκθεσή του για το αν θα πρέπει να λάβουμε τα 400 (σχεδόν) δωρεάν άρματα μάχης από τις ΗΠΑ, τεκμηριώνει την απόρριψη της προσφοράς, σημειώνοντας συν τοις άλλοις: "Πιθανές αντιδράσεις των Ευρωπαίων εταίρων-δανειστών υπό το πρίσμα της τρέχουσας οικονομικής συγκυρίας και ειδικά πριν από την εκταμίευση της επόμενης μεγάλης δόσης του δανείου"

Πηγή: OnAlert

Ποια άρθρα του Συντάγματος βιάστηκαν επανειλημμένα;

Στα χέρια μας "έπεσε" μια μηνυτήρια αναφορά συμπολιτών μας,εναντίων κυρίως του πρώην Πρωθυπουργού Γ.Παπανδρέου και Υπουργού Οικονομικών Γιάννη Παπακωνσταντίνου, αλλά και λοιπών πολιτικών. Στη μήνυση αυτή γίνεται αναφορά βήμα βήμα το πως φτάσαμε στο μνημόνιο,με στοιχεία, αναφορές,δηλώσεις και τον αντίστοιχο συσχετισμό δηλώσεων και αποτελεσμάτων.

Η μήνυση κατατέθηκε πριν περίπου ένα μήνα από έντεκα πολίτες και αναφέρει για ποιους λόγους οι άνωθεν κατηγορούμενοι πρέπει να καταδικαστούν για εσχάτη προδοσία,καθώς,σύμφωνα με τους κατήγορους, παραβιάσθηκαν θεμελιώδεις αρχές του Συντάγματος οι οποίες απαριθμούνται μία μία.

Στη συνέχεια οι δηλώσεις αξιωματούχων της κυβέρνησης Παπανδρέου  μα και αυτής που τη διαδέχθηκε ενώνονται σε ένα παζλ, το οποίο έρχονται να στηρίξουν έγκυρες δηλώσεις-κατηγορίες σπουδαίων ανθρώπων όπως του Συνταγματολόγου κ.Κασιμάτη και μιας πλειάδας άλλων ακαδημαϊκών/επιστημόνων.Θα προσθέταμε πάντως στις κατηγορίες και το σκάνδαλο με το Τ+3 για να συμπληρωθεί το όλο σκηνικό.

Η  μήνυση είναι μεγάλη σε μέγεθος αλλά σίγουρα διαβάζεται "μονορούφι".
Την αλιεύσαμε στο http://dikaiopolis.gr/2012/08/28/mhnush-kata-papandreoupapakonstantinou-klp/
ένα πολύ καλό blog με απόψεις νεαρών νομικών και με σπουδαίο υλικό.
Δείτε online και κατεβάστε το αρχείο της μήνυσης σε μορφή pdf από το blog τους.

Η Αγροτική, τα δομημένα και το πολιτικό χρήμα

Επιμένουμε εδώ και έξι χρόνια σε μία από τις πλέον σκοτεινές ιστορίες του τραπεζικού μας συστήματος, στα δομημένα της Αγροτικής. Κι όμως! Ουδείς εκ των αρμοδίων τολμά να αγγίξει την υπόθεση. Λες και κάποιος τους έχει πει ότι αν κάνουν κάτι διαφορετικό, αν κάνουν την δουλειά τους, θα ανοίξουν το κουτί της Πανδώρας. Λοιπόν, έχουν δίκιο! Τα δομημένα της Αγροτικής θα μπορούσαν να είναι η αρχή για να ξετυλιχτεί το κουβάρι της διαπλοκής...

Πάμε για άλλη μία φορά: Η Αγροτική Τράπεζα χρειαζότανε επειγόντως κεφάλαια για να συνεχίσει την λειτουργία της. Διαφορετικά θα έπρεπε να κλείσει, να βάλει λουκέτο. Ο βασικός μέτοχος, το ελληνικό δημόσιο, συμμετείχε στην αύξηση κεφαλαίου με περίπου 800 εκατ. ευρώ. Έπειτα από μερικές μέρες η διοίκηση Μηλιάκου τοποθέτησε σε δομημένα προϊόντα 750 εκατ. ευρώ!

Μία τράπεζα που μερικές μέρες νωρίτερα θα έπρεπε να βάλει λουκέτο λόγω έλλειψης κεφαλαίων, πόνταρε ό,τι είχε και δεν είχε σε προϊόντα μεγάλου επενδυτικού ρίσκου. Κάτι που σε αυτό το εύρος δεν θα τολμούσαν τράπεζες στο εξωτερικό που διαθέτουν στρατιές ικανών και έμπειρων στελεχών στις αγορές παραγώγων. Αυτό το γεγονός από μόνο του θα έπρεπε ήδη να έχει προκαλέσει την εισαγγελική έρευνα.

Το ΠΑΣΟΚ κατήγγειλε αρχικά την αγορά των δομημένων. Στην συνέχεια όμως δεν έκανε κάτι για να ελέγξει τον κ. Μηλιάκο. Ούτε όταν ήρθε στην εξουσία. Ούτε ο εκλεκτός του ΠΑΣΟΚ κ. Πανταλάκης, ο οποίος διαδέχτηκε τον κ. Μηλιάκο, άλλαξε κάτι σε σχέση με τις «επενδύσεις» της Αγροτικής στα δομημένα.

Πάμε, λοιπόν, στα ερωτήματά μας:

- Πόσα χρήματα έχασε μέχρι σήμερα από τα δομημένα η Αγροτική;
- Πόσα χρήματα αναμένεται να μείνουν στο τέλος;
- Ποια ακριβώς εποχή δόθηκαν δάνεια από την Αγροτική σε ΠΑΣΟΚ και Νέα Δημοκρατία;
- Ποιος από το ΠΑΣΟΚ διαπραγματεύτηκε τα δάνεια του κόμματος με την διοίκηση Μηλιάκου;
- Γιατί ο έμπειρος τραπεζίτης κ. Πανταλάκης δεν αναζήτησε ευθύνες στην προηγούμενη διοίκηση για τα δομημένα και για τα δάνεια στα κόμματα;
- Γιατί ο κ. Πανταλάκης δεν φρόντισε να ξεφορτωθεί έγκαιρα η Αγροτική αυτά τα προϊόντα;
- Υπήρξαν προμήθειες για την αγορά των δομημένων; Αν ναι, ποιος τις πήρε;

Θα απαντήσει κανείς; Δύσκολο. Αν απαντήσει, τότε ίσως δημιουργηθούν νέα ερωτήματα και κληθούν νέοι μάρτυρες για να τα απαντήσουν. Ποιος θα ήθελε κάτι τέτοιο; Ποιος θα τολμούσε να ανοίξει μία υπόθεση που σε κάθε της στροφή είναι πιθανό να παρασύρει στο διάβα της και μερικές ακόμη;

Δεν τρέφουμε αυταπάτες. Έχουμε παρκάρει το μπλε συννεφάκι στο παιδικό τμήμα εδώ και μερικές δεκαετίες. Στον πραγματικό κόσμο δεν συμβαίνουν θαύματα. Στον κόσμο των παραμυθιών, ίσως.


Θανάσης Μαυρίδης

thanasis.mavridis@capital.gr

Πηγή:www.capital.gr

Τα έσοδα της βιομηχανίας φαρμάκων στην Ελλάδα και στις άλλες χώρες του ΟΟΣΑ.

Μας εστάλη μια πολύ καλή και συνοπτική έρευνα η οποία αποτελεί προσπάθεια από το blog greekstat.blogspot.gr και δείχνει με σαφήνεια αλλά και με στοιχεία το πως διογκώθηκε το νοσοκομειακό χρέος της χώρας μας αλλά και αν τελικά αυτά τα χρήματα απέδωσαν καρπούς,διαβάστε πιο αναλυτικά:

  
Στην τελευταία έκδοση του "Health at a Glance", 23 Νοεμβ. 2011, δημοσιεύονται τα πιο πρόσφατα συγκρίσιμα στατιστικά δεδομένα, και τάσεις, αναφορικά σε διάφορες πτυχές των συστημάτων υγείας των κρατών μελών του ΟΟΣΑ(Οργανισμός Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης). Ακολουθεί η παρουσίαση των δεδομένων που αφορούν στις δαπάνες των κρατών για αγορά φαρμακευτικών σκευασμάτων, καθώς και ορισμένων ακόμα μεγεθών που σχετίζονται με αυτές, ώστε να διαφανεί αν και κατά πόσο μπορούν να δικαιολογηθούν τα υπέρογκα κέρδη της βιομηχανίας φαρμάκων εις βάρος των ελληνικών αποθεματικών ταμείων.  
Φαρμακευτικές Δαπάνες των χωρών του ΟΟΣΑ
Στο γράφημα που ακολουθεί απεικονίζεται:

• στα αριστερά, η κατάταξη των κρατών βάση της ετήσιας, κατά κεφαλήν, φαρμακευτικής δαπάνης, ενώ διακρίνεται το ποσοστό που προέρχεται από κρατικούς πόρους από εκείνο που προέρχεται από ιδιωτικούς(ιδιωτικές ασφάλειες ή ιδιωτικοί πόροι)  

• στα δεξιά, το αντίστοιχο ποσοστό επί του ΑΕΠ κάθε κράτους που αναλογεί στις συγκεκριμένες δαπάνες

(Γράφημα 1)

Με άλλα λόγια, τα ποσά που αναγράφονται στο αριστερό μέρος του γραφήματος αντιστοιχούν στα ποσά πουεισπράχθηκαν (ή τουλάχιστον χρεώθηκαν) από τη βιομηχανία φαρμάκων, κατά το έτος 2007, για την κάλυψη των φαρμακευτικών αναγκών ενός κατοίκου κάθε χώρας. Το ελληνικό κράτος εμφανίζεται τρίτο (!!) στην κατάταξη με βάση τη συνολική, κατά κεφαλήν, δαπάνη (677$), υστερώντας μόνο των ΗΠΑ και του Καναδά, όταν ο μέσος όρος δαπανών των κρατών δεν ξεπερνά τα 461$. Ειδικότερα, όμως, με βάση τη δημόσια δαπάνη (σκούρο μπλε            ) το ελληνικό κράτος κατατάσσεται, με εντυπωσιακή μάλιστα διαφορά, στην πρώτη (!!) θέση. Εξάλλου, στην Ελλάδα αντιστοιχεί και το μεγαλύτερο ποσοστό κρατικής δαπάνης επί του ΑΕΠ που διατίθεται για το συγκεκριμένο σκοπό (2.4%), όταν το μέσο όρο των ποσοστών των κρατών κυμαίνεται στο 1.5%.  

Μεταβολή στις Φαρμακευτικές Δαπάνες (2000-2009)

Κάποιος θα μπορούσε, να αναρωτηθεί αν το συγκεκριμένο "παράδοξο" φαινόμενο εμφανίστηκε μόνο κατά το έτος 2007, για κάποιο συγκεκριμένο ίσως λόγο.  Το επόμενο γράφημα παρουσιάζει την κατάταξη των κρατών με βάση τον , ετήσιο, ρυθμό αύξησης των φαρμακευτικών δαπανών κατά το χρονικό διάστημα 2000-2009 :  

(Γράφημα 2)

Το ελληνικό κράτος βρίσκεται και πάλι στην πρώτη (!!) θέση, αυξάνοντας τις φαρμακευτικές δαπάνες κατά 11.1% κάθε χρόνο (!), και μάλιστα με πολύ μεγάλη διαφορά και από τις επόμενες 5 χώρες, των οποίων ο ρυθμός κυμαίνεται γύρω από το 8%, ενώ ο μέσος όρος αύξησης των χωρών είναι μόλις 3.5% (!!).

Perceived Health Status 

Ένας αντικειμενικός παρατηρητής οφείλει, στο σημείο αυτό, να εξετάσει αν στην Ελλάδα, για κάποιο λόγο, η υγεία των κατοίκων είναι τόσο επιβαρυμένη, και επιβαρύνεται κάθε χρόνο ολοένα και περισσότερο, ώστε να δικαιολογούνται τόσο οι τεράστιες δαπάνες όσο και ο υπερβολικός ρυθμός αύξησης τους τα τελευταία χρόνια. Το γράφημα που ακολουθεί κατατάσσει τα κράτη με βάση το "Perceived Health Status", δηλαδή το ποσοστό % του ενήλικου πληθυσμού που δηλώνουν ότι έχουν καλή υγεία:

(Γράφημα 3)

Κι όμως, η επίδοση των Ελλήνων πολιτών (75.3%) είναι καλύτερη από το μέσο όρο των χωρών του ΟΟΣΑ (69.1%). Εδώ αξίζει επίσης να σημειώσουμε ότι, οι χώρες Κορέα, Εσθονία, Σλοβακία αλλά και το Μεξικό, οι τέσσερις δηλαδή από τις πέντε (μαζί με την Ιρλανδία) χώρες που εμφανίζονται να ακολουθούν την Ελλάδα στην κατάταξη με βάση το ρυθμό αύξησης των φαρμακευτικών δαπανών (Γράφημα 2), εμφανίζουν πράγματι πολύ χαμηλό ποσοστό Perceived Health Status. Η δε πέμπτη από αυτές, η Ιρλανδία, εμφανίζει μεν υψηλό ετήσιο ρυθμό αύξησης δαπανών (8.7%)  αναλογικά με το τελικό (για το 2009) Perceived Health Status της (83.4%), όμως  προκύπτει(Γράφημα 1) ότι το ποσό που δαπανήθηκε κατά κεφαλήν το 2007 στη συγκεκριμένη χώρα (474$) κυμαίνεται στομέσο όρο δαπάνης των κρατών (461$), γεγονός που υπονοεί ότι η αύξηση, πιθανώς, ήταν δικαιολογημένη.

Κατανάλωση Αντιβιοτικών τα έτη 2000 και 2009

Στο επόμενο γράφημα παρουσιάζεται η κατανάλωση (ή τουλάχιστον, όπως θα διευκρινιστεί στη συνέχεια, οιπωλήσεις) αντιβιοτικών ημερησίως, ανά 1000 πολίτες κάθε χώρας, για τα έτη 2000 και 2009:

(Γράφημα 4)

Η ελληνική κοινωνία εμφανίζεται πρώτη (!) σε κατανάλωση αντιβιοτικών (38.6 αντιβιοτικά ημερησίως ανά 1000 κατοίκους), και μάλιστα με μεγάλη διαφορά από τις χώρες που ακολουθούν. Συγκεκριμένα καμία άλλη χώρα δεν εμφανίζει ημερήσια κατανάλωση μεγαλύτερη από 29.6 μονάδες ανά 1000 κατοίκους, ενώ ο μέσος όρος ημερήσιας κατανάλωσης των χωρών είναι 21.1 αντιβιοτικά, σχεδόν δηλαδή η μισή από αυτή που εμφανίζεται στην Ελλάδα, πάντα ανά 1000 κατοίκους. Αξιοσημείωτη επίσης είναι και η αύξηση στην ελληνική κατανάλωση από το 2000 έως το 2009, η οποία ξεπερνά, για μία ακόμη φορά, την αύξηση που σημειώνεται σε οποιοδήποτε άλλο κράτος.

Εδώ αξίζει να επισημάνθεί πως, καθώς (προφανώς) δεν υπάρχει τρόπος να ελεγχθεί κατά πόσο γίνεται πράγματι χρήση από τους πολίτες των αντιβιοτικών (ή και των λοιπών φαρμακευτικών σκευασμάτων) που πωλούνται, η εκτίμηση της κατανάλωσης προκύπτει στην ουσία μέσω της καταγραφής των πωλήσεων των συγκεκριμένων σκευασμάτων. Βέβαια, σε οικονομικό επίπεδο, η κατανάλωση ή μη στην πραγματικότητα των φαρμάκων που αγοράζονται δεν έχει καμία ουσιαστική σημασία, αφού δεν αποτελεί παράγοντα που επηρεάζει τα έσοδα της βιομηχανίας φαρμάκων, ή ισοδύναμα τα έξοδα των δημοσίων αποθεματικών ταμείων. 

Θα μπορούσε η αυξημένη "κατανάλωση" φαρμάκων να συνδέεται, άραγε, με το σχετικά υψηλό Perceived Health Status των Ελλήνων πολιτών ? Ενδεικτικά αναφέρω ότι, οι Αυστραλοί πολίτες με "κατανάλωση" αντιβιοτικών που αναλογεί στο 60% περίπου εκείνης των Ελλήνων, (23.6 έναντι 38.6 αντιβιοτικά ημερησίως ανά 1000 κατοίκους, αντιστοίχως) απαντούν σε μεγαλύτερο ποσοστό (84.9%) ότι έχουν καλή υγεία σε σχέση με το αντίστοιχο ποσοστό των Ελλήνων (75.3%). 

Unmet Need for a Medical Examination

Μια υπόθεση που θα μπορούσε πλέον κανείς να διατυπώσει (αν και η προκλητικότητα των δεδομένων που αναφέρθηκαν έως τώρα, καθώς και οι συνθήκες που προκύπτει ότι αντιμετωπίζουν οι πολίτες που εξαρτώνται σε μικρό ή μεγάλο βαθμό από το ελληνικό σύστημα υγείας, περιορίζουν σημαντικά τη σοβαρότητα της διατύπωσης μιας τέτοιας υπόθεσης ...) είναι μήπως οι ελληνικές κυβερνήσεις επενδύουν ούτως ή άλλως υπέρογκα ποσά από τα αποθεματικά των ταμείων τους τα τελευταία χρόνια, προκειμένου να εξασφαλίζουν στους Έλληνες πολίτες πολύ υψηλού βαθμού ιατρικές υπηρεσίες. Το επόμενο γράφημα όμως, που παρουσιάζει μια καταγραφή των Unmet health care needs, αποκαλύπτει μια ακόμη ελληνική πρωτιά! Συγκεκριμένα, οι πολίτες κάθε κράτους ερωτώνται αν υπήρξε φορά μέσα στους τελευταίους 12 μήνες όπου ένιωσαν την ανάγκη υπηρεσιών υγείας που όμως δεν έλαβαν, και κατόπιν ερωτώνται γιατί δεν τις έλαβαν. Συχνές αιτίες αποτελούν το ΥΨΗΛΟ ΚΟΣΤΟΣ, ο χρόνος αναμονής και το ότι η απόσταση που θα έπρεπε να διανύσουν ήταν πολύ μεγάλη: 

(Γράφημα 5)

Η έρευνα και η καταγραφή των συγκεκριμένων στοιχείων πραγματοποιήθηκε με αφορμή την πρόσφατη τακτική μη χορήγησης φαρμάκων στους Έλληνες ασφαλισμένους-πολίτες, συμπεριλαμβανομένων και όσων πάσχουν απόσοβαρότατες ασθένειες,   (http://www.newsnow.gr/article/110601/kravgi-agonias-apo-tous-karkinopatheis-oi-opoioi-kalountai-na-plirosoun-panakriva-farmaka.html )ως έμπρακτη ένδειξη σεβασμού και συμπαράστασης προς τους ανθρώπους εκείνους που, την ίδια ώρα που η μοίρα τους υποχρεώνει να δίνουν μια δύσκολη και άνιση μάχη για την εξασφάλιση της υγείας τους, η πολιτική συμπεριφορά των Ελλήνων τους καταδικάζει να το πράττουν στη μόνη χώρα της "προοδευμένης" Ευρώπης με επίπεδα διαφθοράς χώρας μη ανεπτυγμένης (ή χώρας που βρίσκεται, ή βρισκόταν μέχρι πρόσφατα, σε καθεστώς περιορισμένων πολιτικών ελευθεριών).  ( http://en.wikipedia.org/wiki/Corruption_Perceptions_Index )

Πηγή: 

https://www.facebook.com/GreekStatistics

http://greekstat.blogspot.gr/

Λίγα λόγια για τους Φοιτητές Οικονομικών

Οι  Φοιτητές Οικονομικών είναι μια ομάδα ανθρώπων, νεαρών σε ηλικία οι οποίοι είναι φοιτητές, εργαζόμενοι, μεταπτυχιακοί κτλ. Τα μέλη μας είναι σε πολλές γωνιές του πλανήτη και όλους μας ενώνει κάτι κοινό: Η αγάπη για αυτή τη χώρα αλλά και η αποστρέφεια για το σημερινό της χάλι. Μια αποστρέφεια που δε θα γίνει στείρα κριτική και καταδίκη, αλλά πετάμε το μανδύα της γκρίνιας του Νεοέλληνα και αρχίζουμε να παράγουμε, ιδέες, λύσεις και ελπίδα χωρίς ουδεμία εθνικιστική κορώνα. Όλοι οι άνθρωποι είμαστε ίσοι,απλά ως Έλληνες,πρώτο στόχο έχουμε να βοηθήσουμε όσους μεγαλώσαμε μαζί.

Ποιοι την απαρτίζουν:
Απαρτίζεται από πλήθος ατόμων με οικονομικές γνώσεις ενώ εδώ και καιρό της προσπάθειάς μας συνδράμουν γιατροί, δικηγόροι, άτομα από το πολυτεχνείο κτλ. Στο έργο μας έρχονται να βοηθήσουν άτομα από το χώρο των blogs όπως ο Λόγιος Ερμής .

Οι στόχοι μας

Στόχοι μας είναι, για αρχή, η δημιουργία κάποιων ντοκιμαντέρ που θα παρέχουν τις απαιτούμενες γνώσεις στους αναγνώστες μας, να δούμε με ποιο τρόπο και γιατί μας έφτασαν εδώ και ποιοι επωφελήθηκαν. Η γνώση είναι δύναμη και θα προσπαθήσουμε να
ανοίξουμε τα μάτια του κόσμου γύρω από το κομμάτι των  γεγονότων που συνέβησαν όλο αυτό το διάστημα και που αφήνουν πίσω ένα σκοτεινό πέπλο μυστηρίου για το αν έπρεπε να κινηθούν οι άρχοντες του τόπου κατ΄αυτό τον τρόπο.
Θα υπάρξει μια καμπάνια μέσω ενός βίντεο σε όλη την Ευρώπη για ευαισθητοποίησή της γύρω από το θέμα της Ελλάδας και για να τους δείξουμε ότι οι Έλληνες δεν είμαστε όπως μας φαντάζονται.
Τέλος μα ίσως το πιο σπουδαίο. Τέλος η γκρίνια..Όχι άλλη κριτική! Μαζί με σοβαρούς ανθρώπους που θα ζητήσουμε να μας βοηθήσουν, θα ετοιμάσουμε μια δημοσίευση σα γνήσιοι απόγονοι του Ρήγα Φεραίου και το Νικόλαου Ζολώτα η οποία θα είναι γεμάτη με λύσεις, λύσεις για να αναπτυχθούμε και όχι μόνο στο τομέα της οικονομίας αλλά και στο τομέα της κοινωνίας.
Πλήθος άλλων στόχων προκύπτουν καθημερινά με τις συζητήσεις και τις ζυμώσεις που γίνονται στα πλαίσια των συναντήσεών μας. Ελπίζουμε όλοι να είναι δημιουργικοί και γενικότερα στόχο να είναι η βελτίωση της εικόνας και της πραγματικής ζωής στην Ελλάδα:
«Κι έναν πόντο πιο ψηλά να πάτε, άνθρωποι, ευχαριστώ θα σας πει ο Θεός.» Οδυσσέας Ελύτης.

Η ιδεολογία μας 

Δεν ανήκουμε σε κάποιο πολιτικό χώρο. Ούτε αριστερό, ούτε δεξιό, τίποτα. Τα κόμματα και οι ιδεολογίες το μόνο που καταφέρνουν είναι η διαιώνιση της διχόνοιας. Πιστεύουμε ότι πρέπει όλοι ως Έλληνες να είμαστε ενωμένοι, χωρίς όμως εθνικιστικές φανφάρες. Οι Έλληνες ως ράτσα δεν αποτελούμε ανώτερη φυλή, οι Έλληνες όμως στη σκέψη αποτελούν αυτούς που όπως έχει αποδειχθεί έπλασαν πολιτισμό, έρευνα, κάλος.

Κατακλείδα:
Δε γνωρίζουμε αν θα τα καταφέρουμε, ξέρουμε όμως ότι: ¨Όταν σηκώνεις τα χέρια σου για να πιάσεις τα αστέρια, το μόνο σίγουρο είναι πως δε θα καταλήξεις να κρατάς λάσπη¨
Ο οποιοσδήποτε μπορεί και θέλει να μας βοηθήσει, υλικά ή πνευματικά, ας επικοινωνήσει μαζί μας στο: foititesoikonomikon@gmail.com
Μείνετε συντονισμένοι στο blog μας και στο κανάλι μας στο Facebook, καθώς οι αναρτήσεις μας δεν είναι καθημερινές, αφού η ενασχόλησή μας με τα κοινά δε μας επιφέρει το ελάχιστο κέρδος (δε θα δείτε ούτε μια διαφήμιση στο blog μας)παρά μόνο αιμορραγία του προσωπικού μας χρόνου.

Η επιστολή που λογοκρίθηκε στο mazi-ta-fagame.gr

Σάλος έχει προκληθεί στο χώρο του διαδικτύου από άρθρο αναγνώστη που εστάλη προς δημοσίευση στο 

mazi-ta-fagame.gr του κ.Πάγκαλου και που κόπηκε από τη λογοκρισία του πρώην αντιπροέδρου.

Διαβάστε την επιστολή που μας έστειλαν μέσω email:

Προκαλείτε κύριε Πάγκαλε… ξανά προκαλείτε…

Όπως γράφω και στον τίτλο, προκαλείτε κύριε Πάγκαλε, προκαλείτε και πάλι τον Ελληνικό λαό, που δοκιμάζεται σχεδόν δυο χρόνια τώρα, από τις ανεύθυνες πολιτικές επαγγελματιών πολιτικών σαν εσάς και πολλών ακόμα ομοίων σας. Πολιτικών που ο πιο επιεικής κριτής θα χαρακτήριζε ανάξιους, αδαείς και κατώτερους των περιστάσεων. Για τα υπόλοιπα θα σας κρίνει η ιστορία, μιας και φροντίσατε στο παρόν να παραμείνετε όλοι σας αλώβητοι.


Προκαλείτε γιατί άνευ λόγου επαναφέρετε στη μνήμη μας αυτή την παροιμιώδη φράση και συγχρόνως την αρκετά αμφισβητούμενη πολιτική σας φιγούρα. Μάλιστα φροντίσατε να μετατρέψετε εντέχνως τη φράση σας από “όλοι μαζί τα φάγαμε” σε ”μαζί τα φάγαμε”. Ναι βέβαια κάποιοι έφαγαν από εμάς, αρκετοί. Όμως σίγουρα όχι όλοι, σίγουρα όχι τόσο όσο το σινάφι σας και σίγουρα όχι αυτοί που την πληρώνουν περισσότερο, οι νέοι.

Πριν προχωρήσω όμως έχω μια απορία. Όποιος έχει ελάχιστες γραμματικές γνώσεις καταλαβαίνει ότι στη φράση μαζί τα φάγαμε, σίγουρα εννοείτε και τον εαυτό σας (α’ πληθυντικό). Αφού λοιπόν και εσείς φάγατε κύριε Πάγκαλε (κάποιος κακεντρεχής θα έλεγε ότι το πόσο φάγατε είναι πασιφανές) και αφού είστε τόσο θαρραλέος και ειλικρινής που το παραδέχεστε, γιατί δεν λέτε σε όλους μας πώς και από πού τα φάγατε; Κυρίως όμως δεν θα έπρεπε να επιληφθεί του θέματος η τυφλή δικαιοσύνη; Νομίζω γιαυτό και ο σύντροφος Άκης το καλοκαίρι παραθερίζει στον Κορυδαλλό, γιατί τα έφαγε, ή τουλάχιστον επειδή γιαυτό κατηγορείται… Εσείς βέβαια όπως προείπα είστε πιο τολμηρός, το παραδεχτήκατε κιόλας! Έκτος αν χρησιμοποιήσατε τον πληθυντικό για άλλους όχι εσάς, αλλά και πάλι για όποιον και να έχετε στοιχεία δε θα έπρεπε να ενημερώσετε και τις αρμόδιες αρχές;

Αντιθέτως όμως εσείς το επαναφέρετε στην επικαιρότητα και μάλιστα το κάνετε σημαία σας γράφοντας βιβλίο σχετικά. Γιατί κύριε Πάγκαλε; Το κάνετε για τα χρήματα; Αν και με βαθύτατη θλίψη είχα παρακολουθήσει τη συνέντευξή σας στον κ. Παπαχελά , όπου αναφέρατε ότι δεν έχετε χρήματα να πληρώσετε το χαράτσι και θα πουλήσατε ένα από τα δεκάδες ακίνητά σας, φαντάζομαι ότι και με τα υπόλοιπα που σας έμειναν μπορείτε να έχετε έναν άνετο οικονομικά υπόλοιπο βίο. Αν δεν είναι για τα χρήματα, τότε κάντε μια δεύτερη σκέψη, μήπως δωρίσετε κάπου τα έσοδα αυτής σας της κίνησης, τόσες οργανώσεις πλέον χάρη σε εσάς και τους ομοίους σας, όπως ανέφερα παραπάνω, παίρνουν κουτσουρεμένες ή μηδενικές κρατικές επιχορηγήσεις.

Μια πρόταση κάνω, εσείς ξέρετε καλύτερα, απλά κάποιος κακόπιστος ίσως σκεφτεί ότι άρχισαν να σας λείπουν τα χρήματα της βουλευτικής αποζημίωσης (και δη του αντιπροέδρου) και βρήκατε έναν εύκολο τρόπο να κάνετε ντόρο. Ίσως βέβαια από την άλλη θα μπορούσατε να τα μοιράσετε σε όσους γράφουν ιστορίες σε αυτή τη σελίδα (φυσικά όσους ανεβάζουν ιστορίες από υποθέσεις διαφθοράς, δωροδοκίας κλπ, γιατί μόνο αυτοί ενισχύουν τα επιχειρήματά σας). Ιστορίες βέβαια που θα πάρετε για να φτιάξετε ένα βιβλίο που όπως κατά λέξη αναφέρετε θα “δράσει «παιδευτικά» ειδικά για τους νέους”. Μήπως λοιπόν σαν εκπαιδευτικό βιβλίο να το διανείμετε δωρεάν στα σχολεία; Αλίμονο πάντως αν οι νέοι μας περιμένουν να παιδευτούν από τέτοια άτομα. Προσωπικά ως νέος έχω επιλέξει να θέσω πιο ψηλά τον πήχη, αρκετά πιο ψηλά από τον πάτο…

Αλλά αν δεν είναι τα χρήματα τότε τι; Μήπως επιδιώκετε να επιστρέψετε στην επικαιρότητα; Θα μπορούσατε να το κάνετε βάζοντας ξανά υποψήφιος στις τελευταίες εκλογές. Πολύ θα το ήθελα να σας δω στις εκλογές και ακόμα περισσότερο να δω την αντίδρασή σας όταν θα καταλαμβάνατε μια θέση δίπλα στους Παπουτσή, Παπαθανασίου, Παπακωνσταντίνου, Ευθυμίου, Πρωτόπαπα και άλλων πολλών, δηλαδή εκτός Βουλής! Αλλά ως έξυπνος άνθρωπος φροντίσατε να αποσυρθείτε εγκαίρως. Τώρα όμως γιατί προκαλείτε; Ίσως καλό θα ήταν να ακολουθούσατε την τακτική του κυρίου Καραμανλή (ανήκει στους ομοίους σας που ορίζω στην εισαγωγή) , που έστω για ένα χρόνο απαλλαγήκαμε από τη δημόσια παρουσία του. Αλλά και πάλι μια ιδέα μου εκφράζω, εσείς ξέρετε καλύτερα.

Κλείνοντας να σας επισημάνω ότι είμαι ένας αρκετά ήρεμος και χαμηλών τόνων άνθρωπος. Βρίσκετε το κείμενό μου επιθετικό και ίσως σε κάποια σημείο χλευαστικό; Μάλλον έχετε δίκαιο, αλλά τώρα που το σκέφτομαι πιθανόν φταίει μια δήλωσή σας πριν περίπου ένα χρόνο, αν δεν κάνω λάθος. Και όχι δεν είναι αυτή για την οποία γράφετε το βιβλίο, είναι η απάντησή σας σε έναν δημοσιογράφο πρωινής εκπομπής του mega, που όταν σας επισήμανε ότι με άλλη ατζέντα και πρόγραμμα εκλεχθήκατε εσείς προσωπικά και το κόμμα σας και άλλη εφαρμόζετε, εσείς περιχαρής και με το ειρωνικό ύφος που συχνά σας χαρακτηρίζει, απαντήσατε πως όλα τα κόμματα αυτό δεν κάνουν; Δηλαδή απλά παραδεχτήκατε ότι μας εξαπατήσατε, ότι με εξαπατήσατε κύριε Πάγκαλε. Ε λοιπόν νομίζω δικαιολογούμαι απόλυτα να σας γράφω με αυτό το ύφος κύριε Πάγκαλε, αλλά στο κάτω κάτω της γραφής και να διαφωνείτε τι έγινε, το πολύ πολύ να με πείτε μαλ…, δεν θα είναι η πρώτη σας φορά, άλλοτε είχατε χαρακτηρίσει δημοσίως μεγαλύτερο αριθμό Ελλήνων με αυτό το επίθετο. Να έχετε υπ’ όψιν πάντως πως καθόλη τη διάρκεια του άρθρου κάνω προσπάθεια να σας αποκαλώ κύριο, και το μόνο που μου το επιβάλει είναι η ηλικία σας και τίποτα παραπάνω, κύριε Πάγκαλε.



Με πραγματικά πολύ λίγη εκτίμηση
Ένας νέος με αβέβαιο μέλλον λόγων των πολιτικών των δικών σας και των ομοίων σας…

Στοιχεία Σοκ. Αποκαλύπτουμε τα πολιτικά κόμματα της Ελλάδας

Δυο λόγια αντί εισαγωγής:

Η λέξη πολιτική στην Ελλάδα έχει να επιδείξει ένα έργο δεκαετιών, ενώ μάλιστα αν θέλουμε να ψάξουμε το μίτο της Αριάδνης θα δούμε πως οι αρχαίοι Έλληνες φιλόσοφοι με τα πολιτικά του Αριστοτέλη και του Πλάτωνα έχουν να παρουσιάζουν τη πολιτική ως μια επιστήμη η οποία στόχο είχε να βοηθήσει τη κοινωνία στο σύνολό της. Ο ίδιος ο Σωκράτης, στη Πολιτεία που οραματίζεται, κάνει λόγο για μια πολιτική σκηνή με άρχοντες/πολιτικούς οι οποίοι θα θεωρούν τη διακυβέρνηση αγγαρεία και όχι πορεία προς απολαβές και οφέλη. Φυσικά, όπως όλες οι αξίες και οι ιδέες που γέννησε ο κλασικός ελληνισμός, έτσι και εδώ, η πολιτική ουδεμία σχέση έχει με τη σύγχρονη νεοελληνική πραγματικότητα.  Πόσο πιο κατανοητό να γίνει αυτό έχοντας όλοι υπόψη μας πως Έλληνες αξιωματούχοι στον Εμφύλιο (δεν έχει σημασία το στρατόπεδο, το ίδιο θα έκαναν και οι δυο πλευρές αν τους δινόταν η ευκαιρία) άναψαν το πράσινο φως για να ρίξουν σε άλλους Έλληνες, ξένοι αξιωματικοί βόμβες ναπάλμ. Οι ναπάλμ δε χρησιμοποιήθηκαν για πρώτη φορά στο Βιετνάμ, μα στην Ευρώπη, στην Ελλάδα.

Σιγά σιγά η λέξη πολιτική έδωσε τη σκυτάλη στη λέξη ιδεολογία και τότε τα πράγματα άρχισαν να ξεφεύγουν. Τα πρώτα κόμματα της Ελλάδας ήταν το αγγλικό, το γαλλικό κτλ. Θέλετε περισσότερες αποδείξεις για το ποια συμφέροντα εξυπηρετούσαν; Οι φοβερές δολοπλοκίες των ξένων επιτρόπων του στέμματος κατά τη δίκη του Κολοκοτρώνη ήταν παροιμιώδεις. Αρκετά με την ιστορική αναδρομή, ας γυρίσουμε στο σήμερα μα και στο αύριο.

Τα πολιτικά κόμματα της Ελλάδας αποτελούν ουσιαστικά τη προέκταση ιδεολογικών ρευμάτων της Ευρώπης, των φιλελεύθερων, των σοσιαλιστών, των δεξιών, των κομμουνιστών, των συντηρητικών δεξιών. Ουδείς όμως καταλαβαίνει πως όλα αυτά έχουν ένα στόχο. Το διχασμό.

Το μεγαλύτερο όμως φαινόμενο στο οποίο βλέπεις έντονο το πρόβλημα αυτό, είναι στις φοιτητικές παρατάξεις, στο πιο ζωντανό, το πιο ελπιδοφόρο κομμάτι της κοινωνίας μας το οποίο φέρει ταφόπλακες και παρωπίδες ως εφόδια για το μέλλον της χώρας. Άνθρωποι που δε θα διστάσουν να «παίξουν ξύλο» επειδή κάποιος…. έσκισε μια αφίσα που  ήταν στο τοίχο. Μόνο εγώ παρατηρώ το αφύσικο της κατάστασης ή και άλλοι;

Το άσχημο στην υπόθεση αυτής είναι ότι μας έχουν κάνει να απολογούμαστε για άλλους, μα και το ότι διατηρούν ένα άσχημο κλίμα το οποίο κάνει τους υγιείς πολίτες να αποστρέφονται την ενασχόλησή τους με τα κοινά. Όλα συμπυκνώνονται στην εξής φράση την οποία θέλω αναγνώστη να βάλεις βαθιά στο μυαλό σου: «Έχουμε καταντήσει να δικαιολογούμαστε για τις πομπές και τις λάθος επιλογές άλλων» Πόσες φορές σε πολιτικές συζητήσεις θα ακούσεις: «Εσείς το ΄94 κλέψατε τα ταμεία», «εσείς δεν φάγατε με χρυσά κουτάλια στο Χρηματιστήριο;» Με συγχωρείς πολύ αλλά ποτέ μου δε θα δαπανήσω φαιά ουσία για να δικαιολογηθώ επειδή ψήφισα κάποιον που έκλεψε και να προσπαθήσω να σε πείσω πως είναι καλύτερος από αυτόν που ψήφισες εσύ γιατί έφαγε πέντε εκατομμύρια δημοσίου χρήματος λιγότερα .

Το Σκάνδαλο:

Μετά από αυτή τη γενική περιγραφή της κατάστασης φτάνω στο εξής που ελάχιστοι έχουν δημοσιεύσει και αποτελεί σκάνδαλο. Σύμφωνα με δηλώσεις του επίτ. Προέδρου του Αρείου Πάγου κ. Κοκκινου , αρκούν 30 βουλευτές για να ασκηθεί ποινική δίωξη στον πρώην Πρωθυπουργό και το επιτελείο του για το πώς φτάσαμε εδώ, με το θέμα των δηλώσεων περί υπογείων διαβουλεύσεων μήνες πριν τις εκλογές που παραδέχθηκε ο Στρος Καν, με την απόφαση ανοίγματος της κερκόπορτας που ακούει στο όνομα Τ+3 , με τις προεκλογικές δηλώσεις περί «Λεφτά υπάρχουν» όταν ο κ. Παπανδρέου γνώριζε όπως ομολογούν όλοι, ακόμα και ο κ. Προβόπουλος, τη κατάσταση των οικονομικών και το οποίο αποτελεί πρωτοφανή παράβαση του Συντάγματος,  διότι η κυβέρνηση, μη εφαρμόσασα το προεκλογικό της πρόγραμμα και αθετήσασα τις υποσχέσεις της προς τον λαό, απεστέρησε εαυτόν του θεμελίου του δημοκρατικού πολιτεύματος, κατ’ άρθρον 1 παρ. 2 του Συντάγματος, ήτοι της λαϊκής κυριαρχίας.  

Τόσο για τον ως άνω λόγο, όσο και διότι παραβιάζουν τα άρθρα του Συντάγματος 78 παρ. 2, περί απαγορεύσεως της αναδρομικής φορολογίας, 5 παρ 10 που καθιερώνει την αρχή της συμμετοχής των πολιτών στα δημόσια βάρη αναλόγως των οικονομικών δυνάμεών των, δηλαδή των εισοδημάτων των, 4 παρ. 2, που επιβάλλει την αρχή της ίσης μεταχειρίσεως των πολιτών και 36 παρ.1 περί παροχής εννόμου προστασίας.

Όπως μας ενημερώνει ο κ. Κοκκινος, ένας πολίτης με ένα διαμέρισμα 150 τετραγωνικών και ετήσιο εισόδημα 5.000 ευρώ θα πληρώσει το ίδιο τέλος ακινήτου με εκείνον που είναι ιδιοκτήτης ομοίου ακριβώς διαμερίσματος, στην αυτή θέση, και έχει ετήσιο εισόδημα 200.000 ευρώ. Τέλος, ανατίθεται η είσπραξη του τέλους τούτου στη ΔΕΗ, ενώ η Ολομέλεια του Συμβουλίου Επικρατείας έχει αποφανθεί, στην περίπτωση των παρκομέτρων του Δήμου, ότι δεν δύναται να ανατεθεί σε ανώνυμη εταιρεία εισπρακτική εξουσία του Δημοσίου.

Ο κατάλογος μακρύς με δεκάδες άλλες παραβιάσεις της ίδια της Βίβλου των δικαίων, του ελληνικού Συντάγματος με αποκορύφωμα τη μη κύρωση της δανειακής σύμβασης από το ελληνικό κοινοβούλιο. Αν αυτό το βιβλίο το έχουμε κάνει πατσαβούρι για ποια δικαιοσύνη μιλάμε;

Ο κ. Τσίπρας, ο κ. Καμμένος, η κα. Παπαρήγα, ο κ. Μιχαλολιάκος που σηκώνουν τη σημαία της αντίστασης δε μπορούν να συγκεντρώσουν 30 βουλευτές και να πάνε στη δικαιοσύνη τα θέματα; Δε θα μιλήσουμε για καταδίκες, αυτή είναι η δουλειά των δικαστηρίων, αλλά  το να φτάσει η υπόθεση εκεί είναι δουλειά αυτών που ζήτησαν τη ψήφο μας αλλά ουσιαστικά είναι όλοι τους, με ελάχιστες φωτεινές εξαιρέσεις ανθρώπων σε κάποια κόμματα που ορθώνουν την ελεύθερη φωνή τους, μέρη του ίδιου του συστήματος, είναι οι πληρωμένες και εντεταλμένες φωνές αντίστασης από τα ίδια κέντρα αποφάσεων που τους βολεύει η συγκεκριμένη κατάσταση.

Για κάθε ένα από τα κόμματα που απαρτίζουν το ελληνικό κοινοβούλιο θα μπορούσα να γράφω για ώρες αλλά δε θα το κάνω. Θα κρατήσω τα θετικά στοιχεία κάθε ιδεολογίας, των ελαχίστων που έχουν παραμείνει ρομαντικοί μέσα σε αυτά και θα κάνω κάτι καλύτερο, θα προσπαθήσω να κλείσω με μια ιστορία. Ξέρετε όμως ποιο είναι το άσχημο; Η ιστορία αυτή δυστυχώς για εμάς και για το ότι τόσες φορές στηρίξαμε τις ελπίδες μας σε σύγχρονους Ηρόστρατους και Εφιάλτες, είναι αληθινή:

Υπάρχει ελπίδα, αρκεί να τη δούμε:

«Ο ελληνικός εμφύλιος πόλεμος στοίχισε τις ζωές δεκάδων χιλιάδων Ελλήνων και μας καταδίκασε στη μιζέρια και το μίσος, την ίδια στιγμή που ο κόσμος ξαναέχτιζε τη ζωή του,  η κατάσταση στη χώρα μας ήταν τραγική. Ο πληθυσμός αποδεκατισμένος και οι υποδομές κάτι παραπάνω από ανύπαρκτες. Τη κατάσταση προσπάθησαν να τη σώσουν αρκετές κυβερνήσεις, χιλιάδες άνθρωποι ώστε φτάσαμε στο σήμερα, στο 2012. Χούντες, δημοκρατίες και τέλος, εθνάρχες που βρήκαν στα ταμεία φτηνά δάνεια και αντί να τα αξιοποιήσουν σωστά, δημιούργησαν διεφθαρμένους στρατούς.

Τη περίοδο εκείνη υπήρξε ένας άνθρωπος, ελάχιστοι θα τον έχουν έστω ακουστά. Αθλητής στο μαραθώνιο, ελληνοκύπριος στη καταγωγή αν δεν απατώμαι. Με τη λήξη του εμφυλίου πολέμου πήρε μια απόφαση, πούλησε τα υπάρχοντά του και έβγαλε ένα αεροπορικό εισιτήριο για Αμερική. Χωρίς επιστροφή. Διένυσε τη μισή υφήλιο και ακολούθησε το όνειρό του, να αγωνιστεί στο μαραθώνιο της Βοστώνης, σε έναν από τους πιο δύσκολους του κόσμου και απέναντι σε παγκόσμια μεγαθήρια του περασμένου αιώνα. Όλα αυτά ένας κοκκαλιάρης αθλητής από την Ελλάδα, ο ίδιος που υπέγραψε υπεύθυνη δήλωση πως οι γιατροί δε φέρουν ευθύνη για τη συμμετοχή του στους αγώνες γιατί ήταν ιδιαίτερα λεπτός. Θα μου πείτε τι σχέση έχει αυτό το παραμύθι με την Ελλάδα και τη πολιτική. Μη βιάζεστε, μια παράγραφος έμεινε ακόμη.

Όπως σε όλα τα παραμύθια, έτσι και εδώ, ο φτωχός άνθρωπος που πάλευε για τα ιδανικά του, ένα χιλιόμετρο πριν το τερματισμό πέρασε μπροστά. Κέρδισε τη πρώτη θέση και ο κόσμος παραληρούσε για αυτό το μικρό αθλητικό θαύμα. Ο άνθρωπος αυτός όταν βραβεύτηκε από τον Πρόεδρο της Αμερικής, Τρούμαν, δε δέχθηκε ούτε ένα δολάριο για τη νίκη του. Ζήτησε, παρακάλεσε και οργάνωσε από την Αμερική μια τεράστια εκστρατεία για να συγκεντρωθούν τρόφιμα, φάρμακα κτλ για τους συμπατριώτες του που πέθαιναν. Απολογισμός, 6   (σ.σ. !!!!!!!!!!!)   πλοία με βοήθεια και ένα μεγάλο χρηματικό ποσό από τη προσπάθεια του αθλητή. Αποτέλεσμα όλων αυτών κατά την επιστροφή του στην Ελλάδα περίπου ένα εκατομμύριο άνθρωποι τον υποδέχθηκαν και μια ολόκληρη χώρα, έστω και για λίγο, χαμογέλασε ξανά.
Ίσως πιστεύετε πως το παραπάνω άρθρο αποτελεί αποκύημα της φαντασίας μου, ο λόγος όμως για τον Στέλιο Κυριακίδη για τον οποίο μπορείτε να βρείτε ακόμη και ντοκιμαντέρ που γυρίστηκαν στην Αμερική προς τιμήν του.
Ένας μονάχα άνθρωπος στη ζυγαριά και απέναντί του χιλιάδες πολιτικοί και αξιωματούχοι που υποσχέθηκαν πως θα βοηθήσουν την Ελλάδα. Αναρωτιέστε ακόμη προς τα πού γέρνει η πλάστιγγα; Θα σημειώσουμε στην άνωθεν ιστορία τη δήλωση του πρωταγωνιστή, όταν του ζήτησαν συνέντευξη στις ΗΠΑ: "Ήρθα να τρέξω (σ.σ. και αρκετά πιθανόν κατά τους γιατρούς "να πεθάνω") για 7 εκατομμύρια πεινασμένους Έλληνες".

Ας πάψουμε να χαρίζουμε τις ζωές μας σα λευκές επιταγές στον κάθε πολιτικό που αποδεδειγμένα δούλευε για ξένα συμφέροντα και ας καταλάβουμε το εξής:
«Μία και μόνο μία ζωή, ακόμη και ένας άνθρωπος με όραμα, παιδεία, αγάπη για το σύνολο και τεράστια ψυχή μα και καρδιά, είναι ικανός να αλλάξει το ρου της ιστορίας προς το καλό.»
Οι Έλληνες, και δεν εννοώ στη καταγωγή αλλά στη σκέψη και στο τρόπο ζωής, πάντα ήταν λίγοι, πάντα οι εχθροί τους ήταν αναλογικά πολλαπλάσιοι, είτε ο εχθρός ήταν εξωτερικός είτε συμπολίτης τους, μιας και οι Έλληνες ξεχωρίζουν μέσα στους…. νεοέλληνες. Την έκβαση των μαχών τους τη γνωρίζουμε καλά. Έπεσαν όλοι, αλλά ηρωικά, έπεσαν για να φέρουν ελπίδα και να γεννηθεί σπόρος αλλαγής στο τόπο τους, με τιμιότητα, ανδρεία, ηθική και αγάπη για το ωραίο, αγάπη για το καλό, αγάπη για το σύνολο. 

Η επιλογή του σε ποιο μέρος θα συνταχθείς είναι δική σου. Απλά να θυμάσαι πως αν γίνεις ο ένας, ίσως ένας άνθρωπος να μπορέσει να αλλάξεις τον κόσμο. Αν παραμείνεις ο οπαδός του ένα και της μίας ιδεολογίας τότε να είσαι έτοιμος να σε ρουφήξει η χοάνη της ιστορίας.

Περισσότερα για τον Στέλιο Κυριακίδη πατήστε εδώ